დაბ.2,[2.3] გამ.31,17 ზირ.33,7-9

- ამიტომაც გახსოვდეს შაბათი, რომ წმიდა ჰყო იგი. რადგან წმიდაა იგი. მისი შემბღალავი უნდა მოიკვეთოს ხალხისგან, მოკვდეს გამ.20,8.[11]; 31,14.15; 35,2 ნეემ.9,14; 13,15-22

- მეშვიდე დღეს არა საქმე არ აკეთო; არ შეიძლება ვაჭრობა, ტვირთის ტარება; ცეცხლს ნუ დაანთებთ საცხოვრებლებში; იუქმოს მიწამ; წმიდა შეკრებულობა გქონდეთ თქვენს საცხოვრებლებში; დაასვენე სახლეულნი და პირუტყვიც გამ.20,10; 31,13; 34,21; 35,3 ლევ.23,3; 25,2 რჯ.5,12-14 ეს.56,2.4.6; 58,13 იერ,17,21-27 ეზეკ.20,12; 2მაკ.15,1-5 ლუკ.23,56

- ექვს წელიწადს თესავდე, სხლავდე, იღებდე მოსავალს, მეშვიდე წელს საუქმო შაბათია ლევ.25,3-5

- შაბათი კაცისთვის შეიქმნა და არა კაცი შაბათისთვის მარ.2,27.28

- ვინც შევიდა ღვთის სიმშვიდეში, ისევე დაისვენა თავის საქმეთაგან, როგორც ღმერთმა შესაქმის შემდეგ ებრ.4,4-10

__თემაზე წერდნენ__

***

შაბათი ებრაული არს, განსვენებად გამოითარგმნების, ხოლო ქართულად ეწოდების კრონოსისა, კვირიაკისა-მზისა და საუფლო, ორშაბათისა-მთოვარისა, სამშაბათისა – არიასი, ოთხშაბათისა – ერმისა, ხუთშაბათისა – აფროდიტისა, პარასკევისა – დიოსისა.

__ სულხან-საბა __