3.2.2. Как молиться

1 Воспойте Господу песнь новую; воспойте Господу, вся земля;

2 пойте Господу, благословляйте имя Его, благовествуйте со дня на день спасение Его;

3 возвещайте в народах славу Его, во всех племенах чудеса Его;

4 ибо велик Господь и достохвален, страшен Он паче всех богов.

5 Ибо все боги народов - идолы, а Господь небеса сотворил.

6 Слава и величие пред лицем Его, сила и великолепие во святилище Его.

7 Воздайте Господу, племена народов, воздайте Господу славу и честь;

8 воздайте Господу славу имени Его, несите дары и идите во дворы Его;

9 поклонитесь Господу во благолепии святыни. Трепещи пред лицем Его, вся земля! (Пс. 95, 1-9)

Также и Дух подкрепляет нас в немощах наших; ибо мы не знаем, о чем молиться, как должно, но Сам Дух ходатайствует за нас воздыханиями неизреченными. (Рим. 8,26)

Молитва - одно из самых важных духовных дел верующего. Иисус, Сын Божий и Господь над всем, целые ночи проводил в молитве, когда жил на земле.

В эти ночи Иисус общался со Своим Отцом. Его молитвы были не просто просьбами. Слишком часто мы думаем, что молитва - это всего лишь способ добиться чего-то от Бога для себя или для других. Но высшая цель молитвы - стать ближе к Богу.

В молитве действительно есть место и прошению, и ходатайству, но в молитве должно быть и общение. Когда мы просим, Бог что-то делает ДЛЯ нас. Когда просим за других - Он что-то делает ЧЕРЕЗ нас. А когда общаемся с Ним - Он что-то делает В нас.

Сколько времени в молитве мы проводим, по-настоящему общаясь с Господом? Наши молитвы станут меньше "про нас" и больше "про Бога", если мы будем приближаться к Нему, искать Его славы и подчинять свои просьбы Его воле. Общение - это линия, соединяющая нашу душу с источником Божьей силы. Когда линия отключена, все наши просьбы - это просто пустые слова. В нашу жизнь, когда мы склоняемся перед Богом и признаем, что Он - Господь над всем, входит Божья сила. Общение с Богом - это большая честь и самое важное в молитве

(М.Р. де Гаан, M.D.)

  Прежде чем у Бога просить, нужно Богом восхищаться.

Энон

Размышления о молитве.

1.Чтобы молиться, мы должны быть уверены, что Отец любит нас, Сын ходатайствует о нас, Святой Дух помогает нам.

2.Иисус просит о нас Своего Отца. Мы молимся во имя Его, ссылаясь на Него, и поэтому Бог благоволит к нашей молитве, будто это молитва Иисуса

.3.Сын обещал: "Если чего попросите во имя Мое, Я то сделаю "(Ин.14:14).4."Мы не знаем, о чем молиться, как должно"(Рим.8:26) Но благодаря заслугам и благости Иисуса мы способны творить молитву. Она может быть искренней ,серьезной, но если мы при этом не ссылаемся на Иисуса и Его праведность, Бог не благоволит к ней.

5.Мы должны знать,что Бог понимает наши мысли, которые хотим Ему высказать. Святой Дух передает наши прошения, а Отец точно знает мысли Духа. 6.Воля Бога должна быть превыше всего. Когда мы молимся, Святой Дух ходатайствует о нас в соответствии с этой волеи.

("Как научиться молиться?"Эдвин Галлагер.)

3.2.2. როგორ ვილოცოთ

რომ.8,26

იმისათვის, რომ ვილოცოთ, დარწმუნებული უნდა ვიყოთ, ღმერთს რომ ვუყვარვართ, ძე რომ გვშუამდგომლობს და სული წმიდა რომ გვეხმარება ლოცვაში. რომ.8,26 ებრ.7,25

.

იესო ჩვენთვის სთხოვს მამას. ვლოცულობთ მისი სახელით და ამიტომაც ისათნოებს ღმერთი ჩვენს ლოცვას, როგორც იესოს ლოცვას. იოან.16,24

.

ხშირად ვფიქრობთ, რომ ლოცვა არის მხოლოდ ხერხი გამოვითხოვოთ რაღაც ღმერთისგან ჩვენთვის ან სხვებისთვის. მაგრამ ლოცვის უმაღლესი მიზანია ღმერთთან უფრო მეტად მიახლოება.

ლოცვაში მართლაც არის ადგილი სათხოვრისთვისაც და შუამდგომლობისთვისაც, მაგრამ ლოცვა უპირველეს ყოვლისა უნდა იყოს ურთიერთობა ღმერთთან. როდესაც ჩვენ ვითხოვთ, ღმერთი რაღაცას აკეთებს ჩვენთვის. როდესაც ვითხოვთ სხვებისთვის - იგი რაღაცას მოიმოქმედებს ჩვენი მეშვეობით. ხოლო როცა ურთიერთობა გვაქვს მასთან - იგი რაღაცას აკეთებს ჩვენში.

.

ჩვენი ლოცვები იქცევა ნაკლებად "ჩვენს შესახებ" და მეტად "ღმერთის შესახებ", რამდენადაც ვუახლოვდებით მას, ვეძიებთ მის დიდებას და ვუქვემდებარებთ მის ნებას საკუთარ სათხოვრებს.

.

ურთიერთობა არის ჩვენი სულის დამაკავშირებელი ხაზი ღმერთის ძალის წყაროსთან. როდესაც ხაზი გათიშულია, მთელი ჩვენი სათხოვრები იქცევა ცარიელ სიტყვებად. როდესაც გულს ვიდრეკთ ღმერთის წინაშე და ვაღიარებთ, რომ იგი ყოველივეს უფალია, ჩვენს ცხოვრებაში შემოდის ღვთის ძალა და ურთიერთობა ღმერთთან იქცევა უდიდესი მნიშვნელობის ნაწილად ლოცვაში.

.

უნდა ვიცოდეთ, ღმერთისთვის გასაგებად ვაყალიბებთ თუ არა ჩვენს აზრებს, რომელთა წარმოთქმასაც ვაპირებთ. დარწმუნებული უნდა ვიყოთ, რომ ისინი შეესატყვისებიან წმ. წერილის კონტექსტს.

ღვთის ნება უნდა იყოს ყოველივეზე აღმატებული. როცა ვლოცულობთ, სული წმიდა გვშუამდგომლობს სწორედ ამ ნების შესაბამისად.

.

ლოცვის მეშვეობით ჩვენ შემოქმედს ვესაუბრებით, ვადიდებთ მას, მადლობას ვწირავთ და შემწეობას ვთხოვთ.

.

ლოცვის დროს გააზრებულად და გულწრფელად უნდა ვმეტყველებდეთ. თუ მორწმუნე კაცი თავად არ ასრულებს იმას, რასაც ლოცვაში ამბობს, ითვლება, რომ ის ამაოდ ახსენებს უფლის სახელს. თუ ღმერთი უფლებას გვაძლევს, რომ მას მამად ვიხსენიებდეთ, მაშინ მორწმუნე ადამიანი ისე უნდა იქცეოდეს, როგორც ეს უფლის შვილს შეეფერება.

.

ბიბლიის მუხლები

იოანე 16

24. ჯერ ჩემი სახელით არაფერი გითხოვიათ. ითხოვეთ და მიიღებთ, რათა სრულყოფილი იყოს თქვენი სიხარული.

რომაელთა 8

26. ასევე სულიც შეეწევა ჩვენს უძლურებას, ვინაიდან არ ვიცით, რისთვის ან როგორ ვილოცოთ, მაგრამ თვით სულია ჩვენი მეოხი უთქმელი ოხვრით.

ებრაელთა 7

25. ამიტომაც ძალუძს სრულად გადაარჩინოს ყველა, ვინც მისი შუამდგომლობით მიეახლება ღმერთს, ვინაიდან მარად ცოცხალია, რათა უშუამდგომლოს მათ.

__თემაზე წერდნენ__

***

როგორიც გვსურს ვიყოთ ლოცვის ჟამს, ისეთი უნდა ვიყოთ ლოცვის წინა პერიოდში. ჩვენი სული ლოცვის დროს აუცილებლად ღებულობს წინარე მდგომარეობის განწყობას და ლოცვის დროს ზეცად აღიტაცება, ანდა ჩაეფლობა მიწიერში იმავე ზრახვებით, რითაც ლოცვამდე იყო გართული”

__ წმ. ნილოს სინელი __