1.2.35. Счастье у Бога

Ин.7,37

В последний же великий день праздника стоял Иисус и возгласил, говоря: кто жаждет, иди ко Мне и пей. (Ин. 7,37)

О,Боже! Ты создал нас для Себя Самого,и Наши души не успокояться до тех пор ,пока не найдут покоя в Тебе'.

Августин

Счастье обманет, Христос никогда!

Ничто земное не вечно. Любовь, семья, деньги, слава, образование, путешествия, спорт, учеба - все это приносит нам счастье лишь на время. Вроде было хорошо, но тут же это «хорошо» тускнеет и от него остаются одни воспоминания, и хорошо, если хоть они остаются. Нет, конечно, счастье и радость есть, время от времени мы их действительно ощущаем . Но как же мимолетны эти счастливые мгновения, как непредсказуемы, как обманчивы! Так почему же мы все

ищем и ищем счастья? Да потому, наверное, что так уж мы устроены. Сами того не понимая, мы жаждем Бога. Всякое желание, всякое стремление, всякое влечение нашей души есть не что иное, как стремление к Богу. Мы рождены для Его любви и не можем без нее жить . Он-то и есть то счастье, которого мы ищем всю свою жизнь. И все, о чем мы мечтаем, в Нем есть - а еще больше того, о чем мы даже и не мечтаем. Так что, если нет покоя,

если чего-то хочется, но не понятно чего, примите предложение Христа : «...Иди ко Мне и пей» (Ин. 7:37). Иди, пей Его благодать, прощение грехов, упивайся истинной радостью Все, что мне нужно, есть во Христе

Радость дает Он во всей полноте, Жизнь без Него и не жизнь никакая Все , что мне нужно, я в Нем обретаю.

1.2.35. უბედურების შესახებ

(რთული მდგომარეობა, კატასტროფა, მარცხი, ძნელბედობა, ჭირი)

 

უბედურებას იწვევს:

- ადამიანის ცოდვა დაბ.3,17

- ღვთის წესებისადმი დაუმორჩილებლობა ლევ.26,15-20

 

დანიშნულება:

- ღვთის სიტყვასთან მისაახლოვებლად რჯ.8,3

- სასჯელად ცოდვისთვის 2მფ.12,9-12

- მოსადრეკად 2ნეშ.33,12

- საუკუნო სიმშვიდის მისანიჭებლად ფს.93,12.13

- რწმენის გამოსაცდელად 1პეტ.1,5-8

- შეცდომის გამოსასწორებლად ებრ.12,5-11

 

როგორ ვრეაგირებთ:

- არ ვენდობით გამ.6,9

- ვბრაზობთ გამ.14,4-8 იობ.2,9

- ვჩივით რუთ.1,20.21 იერ.20,7-9

- ვემორჩილებით იობ.5,18-22

- ვქედმაღლობთ ფს.9,22,27

- ვუძლურდებით იგავ.24,10

- იმედი გვაქვს გოდ.3,31-40

- ვხარობთ იაკ.1,2-4

 

ღმერთის დამოკიდებულება:

- იხსნის გასაჭირისგან 1მფ.10,19; 2მფ.4,9

- მოსვენებას უკარგავს ხალხებს 2ნეშ.15,5.6

- იცნობს ტანჯვას ჩვენი სულისა ფს.30,8

 

უბედურების ჟამს გვეხმარება:

- ლოცვა იონ.2,1-11

- ღვთის მიზნის გაგება გოდ.3,31-39 რომ.5,3

 

ბიბლიის მუხლები

 

დაბადება 3

17. ადამს უთხრა: რაკი შენს დედაკაცს დაუჯერე და შეჭამე ხის ნაყოფი, რომლის ჭამა აკრძალული მქონდა შენთვის, მიწა დაიწყევლოს შენს გამო: ტანჯვით მიიღებდე მისგან საზრდოს მთელი სიცოცხლე.

 

გამოსვლა 6

9. ასე ელაპარაკა მოსე ისრაელიანებს, მაგრამ არ უსმინეს მოსეს, რადგან სულმოკლენი იყვნენ და შრომისაგან გატანჯულნი.

 

გამოსვლა 14

4. გულს გავუსასტიკებ ფარაონს და უკან დაგედევნებათ; გამოჩნდება ჩემი დიდება ფარაონზე და მთელს მის ჯარზე და მიხვდებიან ეგვიპტელები, რომ უფალი ვარ. ასეც მოიქცნენ.

5. ემცნო ეგვიპტის მეფეს, რომ გაიქცა ხალხი. შეეცვალათ გუნება ფარაონს და მის მორჩილთ ამ ხალხზე და თქვეს: ეს რა ვქენით, რომ გავათავისუფლეთ ისრაელიანები ჩვენი მორჩილებისგან?

6. შეკაზმა ფარაონმა თავისი ეტლი და იახლა თავისი ხალხი.

7. წაიყვანა ექვსასი რჩეული ეტლი, ეგვიპტის ყველა ეტლი და მათი მეთაურები.

8. გაუსასტიკა უფალმა გული ფარაონს, ეგვიპტის მეფეს, და დაედევნა იგი ისრაელიანებს. ხოლო ისრაელიანები მაღალი ხელის შემწეობით გადიოდნენ.

 

ლევიანნი 26

15. თუ არად ჩააგდებთ ჩემს წესებს, თუ ისე შეიძულებთ ჩემს სამართალს, რომ არ შეასრულებთ არცერთ ჩემს მცნებას და დამირღვევთ აღთქმას,

16. მაშინ ამგვარად მოგექცევით: მოგივლენთ შიშისზარს, ჭლექსა და ცხროებას, თვალის დამავსებელს და სულის შემაღონებელს. ფუჭი იქნება თქვენი დათესილი, რადგან მტრები შეგიჭამენ.

17. პირს ვიზამ თქვენსკენ და დაუმარცხდებით თქვენს მტრებს, გაგიბატონდებიან მოსისხლენი; გაიქცევით, თუმცა მდევარი არ გეყოლებათ.

18. და თუ მაინც არ დამიჯერებთ, შვიდგზის მოგიმატებთ სასჯელს თქვენი ცოდვებისთვის.

19. გავტეხავ თქვენი სიჯიუტის ძალას, რკინად ვაქცევ თქვენს ცას, სპილენძად - თქვენს მიწას,

20. ფუჭად დაილევა თქვენი ძალ-ღონე: არ მოგცემთ მიწა თავის მოსავალს და ქვეყნის ხეები - თავის ნაყოფებს.

 

მეორე რჯული 8

3. გათვინიერებდა, გამშევდა და გაჭმევდა მანანას, რომელიც არ იცოდი არც შენ და არც შენმა მამა-პაპამ, რათა მიმხვდარიყავი, რომ მხოლოდ პურით არ ცოცხლობს კაცი, არამედ უფლის პირიდან გამომავალი ყოველი სიტყვით ცოცხლობს კაცი.

 

რუთი 1

20. უთხრა მათ: ნუღა დამიძახებთ ნაყომის (სიამეს), დამიძახეთ მარა (გამწარებული), რადგან მეტისმეტად გამამწარა ყოვლადძლიერმა.

21. სავსე წავედი და ცარიელი დამაბრუნა უფალმა. რაღატომ უნდა მეძახდეთ ნაყომის? გამტანჯა უფალმა და გამაუბედურა ყოვლადძლიერმა.

 

1მეფეთა 10

19. ახლა უარყოფთ თქვენს ღმერთს, რომელმაც გიხსნათ ძნელბედობასა და გასაჭირში, რადგან ეუბნებით: მეფე დაგვიდგინეო. აბა, წარუდექით უფალს თქვენთქვენი ტომისა და გვარეულობის მიხედვით.

 

2მეფეთა 4

9. მიუგო დავითმა რექაბს და მის ძმას ბაყანას, ბეეროთელი რიმონის ვაჟებს, და უთხრა: ვფიცავ უფალს, რომელმაც მიხსნა ყოველი გასაჭირისაგან!

 

2მეფეთა 12

9. რატომ დაივიწყე უფლის სიტყვა და ბოროტება ჩაიდინე მის თვალში? მახვილით მოჰკალი ურია ხეთელი და ცოლად მოიყვანე მისი ცოლი? ყამონიანთა მახვილით მოჰკალი იგი.

10. ამიერიდან მახვილი არ მოსცილდება შენს სახლს სამარადისოდ, რადგან უგულვებელმყავი და ურია ხეთელის ცოლი მოიყვანე, რომ ცოლად დაგესვა.

11. ასე თქვა უფალმა: აჰა, უბედურებას დაგათევ შენივე სახლიდან, ავიყვან შენს თვალწინ შენს ცოლებს და შენს მოყვასებს მივცემ; მზისით დაწვებიან შენს ცოლებთან.

12. თუმც შენ ჩუმად გააკეთე, მე მთელი ისრაელის წინაშე და მზის წინაშე გავაკეთებ ამ საქმეს.

 

2ნეშტთა 15

5. იმჟამად არ ჰქონდა მშვიდობა არც გამომსვლელს და არც შემსვლელს, რადგან დიდი შფოოი იყო ატეხილი იმ ქვეყნების მთელ მოსახლეობაში.

6. ხალხი ხალხს ებრძოდა, ქალაქი - ქალაქს, რადგან ღმერთმა შეაშფოთა ისინი ყოველგვარი გასაჭირით.

 

2ნეშტთა 33

12. შეევედრა თავის გასაჭირში უფალს, თავის ღმერთს, და მოდრკა ძლიერ თავისი მამა-პაპის წინაშე.

 

იობი 2

9. უთხრა ცოლმა: ახლაც ეჭიდები შენს სიალალეს? ბარემ დაგმე ღმერთი და მოკვდი!

 

იობი 5

18. ის წყლავს და ისევ უხვევს ჭრილობებს, ის ჰგვემს, მაგრამ კურნავს თავისივე ხელით.

19. ექვს განსაცდელში დაგიჭარავს და მეშვიდეგზის ბოროტება არ შეგემთხვევა.

20. შიმშილობის დროს სიკვდილისგან გიხსნის და ომში - მახვილისგან,

21. ენის შოლტს დაემალები და არ შეგეშინდება განადგურებისა, როცა კი მოვა.

22. განადგურებაზე და შიმშილზე გაგეცინება და მიწის მხეცებისა არ შეგეშინდება.

 

ფსალმუნი 9

22. ამპარტავნობით დევნის ბოროტი ღატაკს; შეპყრობილნი იქნებიან მზაკვრობით, რომელიც განიზრახეს.

23. რადგან ტრაბახობს ბოროტი თავისი სულის ავხორცობით, ხოლო ანგარების მოყვარული უარყოფს უფალს.

24. ბოროტი თავისი ქედმაღლობით უგულებელყოფს, მისი აზრით არ არსებობს ღმერთი.

25. გამარჯვებულია მისი გზა ყოველჟამს; მიუწვდომელია მისდამი შენი სამართალი, თავის მტრებს სულის შებერვით ამარცხებს.

26. თავის გულში ამბობს: „არ წავბორძიკდები, თაობიდან თაობამდე არ შემხვდება სიავე“.

27. მისი პირი სავსეა წყევლით, თაღლითობით და სიცრუით; მისი ენა სიმრუდე და უკუღმართობაა.

 

ფსალმუნი 30

8. ვილხენ და ვიმხიარულებ შენი წყალობით. რადგან შენ იხილე ჩემი გაჭირვება, შეიცან ტანჯვა ჩემი სულისა.

 

ფსალმუნი 93

12. ნეტარია კაცი, რომელსაც დასჯი, უფალო, და შენს რჯულს ასწავლი.

13. რათა დაასვენო ავი დღეებისგან, ვიდრე ბოროტს ორმო გაეთხრებოდეს.

 

იგავნი 24

10. თუ გაჭირვების დროს დაუძლურდი, მცირე ყოფილა შენი ძალა.

 

იერემია 20

7. შენ გადამიბირე, უფალო, და მეც დაგყევი; ჩამიჭირე და დამძალე; ყოველდღე საცინლად მიგდებენ, ყველა მამასხრებს.

8. როგორც კი ავლაპარაკდები, ჩივილი აღმომხდება ძარცვა-გლეჯის გამო. ამიტომაც გადამექცა უფლის სიტყვა ყოველდღიურ დაცინვად და დამცირებად.

9. ვიფიქრე: დავივიწყებ მას და აღარ ვილაპარაკებ-მეთქი მისი სახელით, მაგრამ ცეცხლივით ამიგიზგიზდა გულში, ძვლებამდე გამატანა, ვცდილობდი გამეძლო, მაგრამ ვერ შევძელი.

 

გოდება 3

31. არ გასწირავს საუკუნოდ უფალი;

32. კიდეც დასტანჯავს და კიდეც შეიბრალებს დიდი წყალობით;

33. რადგან გულით როდი სტანჯავს და აწვალებს კაცისშვილებს,

34. როცა ფეხქვეშ თელავენ ქვეყნის პატიმრებს,

35. როცა სამართალს უმრუდებენ კაცს უზენაესის წინაშე,

36. როცა ჩაგრავენ ადამიანს მის სამართალში, განა ამას ვერ ხედავს უფალი?

37. ვის თქმაზე აღსრულდება რამე, თუ უფალმა არ ბრძანა?

38. განა უზენაესის პირიდან არ გამოდის უბედურება და სიკეთე?

39. რატომ ჩივის ცოცხალი კაცი, ვაჟკაცი, თავის ცოდვებზე?

40. გავჩხრიკოთ ჩვენი საქციელი, გავარკვიოთ და უფალს დავუბრუნდეთ;

 

იონა 2

1. მოავლინა უფალმა დიდი თევზი და შთაანთქმევინა იონა. სამი დღე და სამი ღამე დაჰყო იონამ თევზის სტომაქში.

2. ლოცვა აღუვლინა იონამ უფალს, თავის ღმერთს, თევზის სტომაქიდან.

3. თქვა: ჭირში მყოფმა შევღაღადე უფალს და მან ხმა გამცა. ქვესკნელის მუცლიდან შველა ვითხოვე და შენ ისმინე ჩემი ვედრება.

4. როცა ღურღუმელში, ზღვის გულში ჩამაქანე, როცა მორევმა ჩამითრია, თავზე შენი ტალღა და ღვარი გადამდიოდა,

5. ვთქვი: გაგდებული ვარ შენი პირისგან, ნუთუ ოდესმე მეღირსება-მეთქი შენი წმიდა ტაძრის ხილვა?

6. სულამდე მიწია წყალმა, უფსკრულმა მომიცვა, თავზე ლელი შემომეწნა,

7. მთების ფესვებამდე ჩავედი; მიწა სამუდამოდ ჩაირაზა ჩემს უკან, მაგრამ შენ ქვესკნელს გამოსტაცე ჩემი სიცოცხლე, უფალო, ღმერთო ჩემო!

8. როცა სულს ვღაფავდი, ვახსენე უფალი და ჩემმა ვედრებამ შენამდე შეაღწია შენს წმიდა ტაძარში.

9. ამაოებათა მსახურნი ვერ ეღირსებიან წყალობას!

10. მე კი მსხვერპლს შემოგწირავ სამადლობელი სიტყვით; შევასრულებ, რაც აღთქმული მაქვს. უფლისგან არის ხსნა!

11. უბრძანა უფალმა თევზს და მან ხმელეთზე გადმოანთხია იონა.

 

იაკობი 1

2. ყველაფერი სიხარულად შერაცხეთ, ჩემო ძმანო, როცა სხვადასხვა განსაცდელში ვარდებით.

3. რაკიღა იცით, რომ გამოცდა თქვენი რწმენისა დასაბამს აძლევს მოთმინებას;

4. მოთმინების საქმე კი სრულყოფილი უნდა იყოს, რათა თვითონაც სრულქმნილი იყოთ და უზადონი, ყოველგვარი ნაკლის გარეშე.

 

1პეტრე 1

5. რომელნიც ღვთის ძალისა და რწმენის წყალობით დაცული ხართ ცხონებისათვის, რაც მზადაა გამოცხადდეს უკანასკნელ ჟამს

6. და რასაც შეჰხარით, თუმცა ამჟამად, ცოტა არ იყოს, შეჭირვებულნი იქნებით სხვადასხვაგვარი განსაცდელით,

7. რათა თქვენი რწმენის გამოცდა, გაცილებით უფრო ფასეული, ვიდრე გამოცდა ოქროსი, თავისი ხრწნადობის მიუხედავად ცეცხლში რომ გამოიცდება, - საქები, სადიდებელი და სასახელო აღმოჩნდეს თქვენთვის, როდესაც გამოგეცხადებათ იესო ქრისტე,

8. რომელიც არ გინახავთ და გიყვართ, ვერც ახლა ხედავთ, მაგრამ გწამთ და ენით უთქმელი და დიდი სიხარულით ხარობთ,

 

რომაელთა 5

3 და არა მარტო ამით, არამედ გასაჭირითაც ვიქადით, რადგან ვიცით, რომ გასაჭირი შეიქმს მოთმინებას,

 

ებრაელთა 12

5. და დაივიწყეთ შეგონების სიტყვა, თქვენდამი, როგორც შვილებისადმი, მომართული: „შვილო ჩემო, ნუ უგულებელყოფ წვრთნას უფლისას და ნურც სულით დაეცემი, როცა გამხილებს.

6. რადგან ვინც უყვარს უფალს, მასვე წვრთნის, და შოლტით სცემს ყველას, ვისაც ძედ იღებს“.

7. თუ ითმენთ წვრთნას, ღმერთი გექცევათ, როგორც შვილებს: ვინაიდან განა არის ისეთი შვილი, რომელსაც მამა არ წვრთნიდეს?

8. ხოლო თუ წვრთნის გარეშე რჩებით, რაშიაც ყველას თავისი წილი უძევს, ნაბუშრები ყოფილხართ და არა შვილები.

9. ეგეც არ იყოს, თუ ჩვენი ხორციელი მამები გვწვრთნიან და შიშით ვემორჩილებით მათ, განა მით უფრო მეტად არ უნდა ვემორჩილებოდეთ სულების მამას, რათა ვიცოცხლოთ?

10. რადგანაც ისინი თვითნებურად გვზრდიან ორიოდე დღისთვის, ხოლო ეს - ჩვენივე სიკეთისათვის, რათა ვეზიარებოდეთ მის სიწმიდეს.

11. ყოველგვარი წვრთნა დღესდღეობით სიხარულად კი არ გვეჩვენება, არამედ მწუხარებად, მაგრამ შემდეგ მის მიერ წვრთნილთ მიაგებს სიმართლის ნაყოფს - მშვიდობას.

 

__თემაზე წერდნენ__

***

ქარიშხლის დროს ადამიანები უსაფრთხო სამყოფელში იმალებიან; ასევე განსაცდელისა და უბედურებისას უღრმავდებიან საკუთარ თავს და პირისპირ ხედავენ მას.

 

***

მშიშარა უბედურებას წინასწარ წარმოიდგენს.

 

***

უბედურება სათნოების გამოვლინების შემთხვევაა.

 

***

უკეთესია უმადურობას შევხვდეთ, ვიდრე - უბედურნი დავივიწყოთ.

 

***

თუ უბედური ხარ, იცოდე, რომ შენზე უბედურებიც არიან.

__საიტიდან sibrdzne. ge__