1.2.5. Неверующим убоятся Бога

Быт.35,[5] Исх.1,17,, 8,19,, 9,20.30,, 12,33,, 14,18,, 15,6.14-16,, 23,27 Втор.11,25,, 28,10,, 30,7 Иис.2,9-11,, 4,24,, 5,1,, 9,24 Суд.5,4,, 1цар.4,6-8,, 7,10,, 11,7,, 14,15,, 2Пар.17,10 Пс.13,5 Мар.4,41

И отправились они. И был ужас Божий на окрестных городах, и не преследовали сынов Иаковлевых. (Быт.35,[5]).

Но повивальные бабки боялись Бога и не делали так, как говорил им царь Египетский, и оставляли детей в живых. (Исх.1,17)

И сказали волхвы фараону: это перст Божий. Но сердце фараоново ожесточилось, и он не послушал их, как и говорил Господь. (Исх.8,19).

Те из рабов фараоновых, которые убоялись слова Господня, поспешно собрали рабов своих и стада свои в домы; (Исх.9,20).

но я знаю, что ты и рабы твои еще не убоитесь Господа Бога. (Исх.9,30).

И понуждали Египтяне народ, чтобы скорее выслать его из земли той; ибо говорили они: мы все помрем. (Исх.12,33).

и узнают Египтяне, что Я Господь, когда покажу славу Мою на фараоне, на колесницах его и на всадниках его. (Исх. 14, 18).

Десница Твоя, Господи, прославилась силою; десница Твоя, Господи, сразила врага. (Исх.15, 6).

Услышали народы и трепещут: ужас объял жителей Филистимских;

15 тогда смутились князья Едомовы, трепет объял вождей Моавитских, уныли все жители Ханаана.

16 Да нападет на них страх и ужас; от величия мышцы Твоей да онемеют они, как камень, доколе проходит народ Твой, Господи, доколе проходит сей народ, который Ты приобрел. (Исх. 15,14-16).

Ужас Мой пошлю пред тобою, и в смущение приведу всякий народ, к которому ты придешь, и буду обращать к тебе тыл всех врагов твоих; (Исх. 23,27).

 

никто не устоит против вас: Господь, Бог ваш, наведет страх и трепет пред вами на всякую землю, на которую вы ступите, как Он говорил вам. (Втор. 11,25).

И увидят все народы земли, что имя Господа нарицается на тебе, и

убоятся тебя. (Втор. 28, 10)

ибо глаза ваши видели все великие дела Господа, которые Он сделал. (Втор.30,7).

 

и сказала им: я знаю, что Господь отдал землю сию вам, ибо вы навели на нас ужас, и все жители земли сей пришли от вас в робость;

10 ибо мы слышали, как Господь иссушил пред вами воду Чермного моря, когда вы шли из Египта, и как поступили вы с двумя царями Аморрейскими за Иорданом, с Сигоном и Огом, которых вы истребили;

11 когда мы услышали об этом, ослабело сердце наше, и ни в ком из нас не стало духа против вас; ибо Господь Бог ваш есть Бог на небе вверху и на земле внизу; (Иис. 2,9-11).

дабы все народы земли познали, что рука Господня сильна, и дабы вы боялись Господа Бога вашего во все дни. (Иис. 4, 24).

Когда все цари Аморрейские, которые жили по эту сторону Иордана к морю, и все цари Ханаанские, которые при море, услышали, что Господь иссушил воды Иордана пред сынами Израилевыми, доколе переходили они, тогда ослабело сердце их, и не стало уже в них духа против сынов Израилевых. (Иис. 5, 1).

Они в ответ Иисусу сказали: дошло до сведения рабов твоих,

что Господь Бог твой повелел Моисею, рабу Своему, дать вам всю землю и погубить всех жителей сей земли пред лицем вашим;

посему мы весьма боялись, чтобы вы не лишили нас жизни, и сделали это дело. (Иис. 9, 24)

Когда выходил Ты, Господи, от Сеира, когда шел с поля Едомского, тогда земля тряслась, и небо капало, и облака проливали воду; (Суд.5,4).

 

И услышали Филистимляне шум восклицаний и сказали: отчего такие громкие восклицания в стане Евреев? И узнали, что ковчег Господень прибыл в стан.

7 И устрашились Филистимляне, ибо сказали: Бог тот пришел к ним в стан. И сказали: горе нам! ибо не бывало подобного ни вчера, ни третьего дня;

8 горе нам! кто избавит нас от руки этого сильного Бога? Это - тот Бог, Который поразил Египтян всякими казнями в пустыне; ( 1цар.4,6-8).

И когда Самуил возносил всесожжение, Филистимляне пришли воевать с Израилем. Но Господь возгремел в тот день сильным громом над Филистимлянами и навел на них ужас, и они были поражены пред Израилем. (1-я Царств 7,10)

и взял он пару волов, и рассек их на части, и послал во все пределы Израильские чрез тех послов, объявляя, что так будет поступлено с волами того, кто не пойдет вслед Саула и Самуила. И напал страх Господень на народ, и выступили все, как один человек. (1-я Царств 11.7).

одна скала выдавалась с севера к Михмасу, другая с юга к Гиве. (1-я Царств 14,15).

 

И был страх Господень на всех царствах земель, которые вокруг Иудеи, и не воевали с Иосафатом. (2-е Пар.17,10).

Там убоятся они страха, ибо Бог в роде праведных. (Пс.13,5).

И убоялись страхом великим и говорили между собою: кто же Сей, что и ветер и море повинуются Ему? (Мар.4,41).

1.2.5. ურწმუნოთ ეშინოდეთ მორწმუნის ღმერთის

დაბ. 35,[5]; გამ. 1,17; 8,19; 9,20.30; 12,33; 14,18; 15,6.14-16; 23,27; რჯ. 11,25; 28,10; 30,7; იეს.ნ. 2,9-11; 4,24; 5,1; 9,24; მსაჯ. 5,4; 1მფ 4,6-8; 7,10; 11,7; 14,15; 2ნეშ 17,10 ფს 13,5 მარ 4,41

ბიბლიის მუხლები

დაბადება 35

5. და დაიძრნენ. ღვთის შიში იყო გარეშემო ქალაქებზე და არ დაედევნენ იაკობის ძეთ.

გამოსვლათა 1

17. ღვთის შიში ჰქონდათ ბებიაქალებს და არ ასრულებდნენ ეგვიპტის მეფის ბრძანებას: ცოცხალს ტოვებდნენ ვაჟებს.

გამოსვლათა 8

19. უთხრეს გრძნეულებმა ფარაონს: ეს ღვთის ხელია! გაუსასტიკდა გული ფარაონს და არ შეისმინა მათი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა უფალს.

გამოსვლათა 9

20. ვინც შეუშინდა ფარაონის მორჩილთაგან უფლის სიტყვას, ჭერქვეშ შეაფარა თავისი ყმები და საქონელი.

30. მაგრამ ვიცი, რომ ჯერ კიდევ არ შეუშინდებით უფალ ღმერთს შენ და შენი მორჩილნი.

გამოსვლათა 12

33. აიძულეს ეგვიპტელებმა ხალხი, სწრაფად გასულიყვნენ ქვეყნიდან, რადგან ფიქრობდნენ, ამოვწყდებითო ყველანი.

გამოსვლათა 14

18. მიხვდება ეგვიპტე, რომ უფალი ვარ, როცა გამოვაჩენ ჩემს დიდებას ფარაონზე, მის ეტლებზე და მხედრებზე.

გამოსვლათა 15

6. შენი მარჯვენა, უფალო, განთქმულია ძალით; შენი მარჯვენა, უფალო, ლეწავს შენს მტრებს.

14. გაიგონეს ხალხებმა და შეძრწუნდნენ, აცახცახდნენ ფელაშეთის მკვიდრნი.

15. მაშინ შეშფოთდნენ ედომის მთავრები, მოაბის ბელადები შეიპყრო შიშმა; დაღონდნენ ქანაანის მკვიდრნი.

16. დაეცათ თავზარი შენი ძლიერი მკლავისაგან. ქვასავით იდუმონ ვიდრე ჩაივლიდეს, უფალო, შენი ერი, ვიდრე ჩაივლიდეს ეს ხალხი, შენ რომ დაიხსენი.

გამოსვლათა 23

27. წინ წაგიმძღვარებ ჩემს შიშსა და ზარს, შევაძრწუნებ ყოველ ხალხს, ვისთანაც კი მიხვალ. ზურგს შევაქცევინებ შენთვის შენს მტრებს.

მეორე რჯული 11

25. ვერავინ დაგიდგებათ წინ, შიშსა და ზარს დასცემს თქვენგნით უფალი ყველა ქვეყანას, სადაც კი შეაბიჯებთ, როგორც მას უთქვამს თქვენთვის.

მეორე რჯული 28

10. დაინახავს ქვეყნის ყველა ხალხი, რომ უფლის სახელია შენზე დარქმეული და შეეშინდებათ შენი.

მეორე რჯული 30

7. მოაწევს უფალი, შენი ღმერთი, მთელს ამ წყევლას შენს მტრებზე და მოძულეებზე, რომლებიც გდევნიდნენ შენ.

იესო ნავეს ძე 2

9. უთხრა კაცებს: მე ვიცი, რომ უფალმა თქვენ მოგცათ ეს ქვეყანა, რომ თქვენმა შიშმა მოგვიცვა ყველანი და რომ ამ ქვეყნის მკვიდრნი შეძრწუნებულნი არიან თქვენს წინაშე.

10. რადგან გვსმენია, როგორ ამოაშრო თქვენს წინამე უფალმა მეწამული ზღვა, როცა ეგვიპტიდან გამოდიოდით, რა უყავით ორ ამორეველ მეფეს, იორდანეს გაღმელო სიხონსა და ყოგს, რომელთაც მუსრი გაავლეთ.

11. შევიტყვეთ და შეგვიდრკა გული, მხნეობა აღარავის შერჩა თქვენს გამო, რადგან უფალი, თქვენი ღმერთი ღმერთია მაღლა ცაში და დაბლა დედამიწაზე.

ერთხელ გადასახლებაში წმ.ელენეს კუნძულზე მყოფმა ნაპოლეონმა საუბარი წამოიწყო წარსული დროის დიდებულ კაცებზე და დაიწყო მათთან შედარება. ამ დროს უცებ მიმართა ერთ თავის თანამოსაუბრეს კითხვით:

„შეგიძლია მითხრა , ვინ იყო იესო ქრისტე?“

და როცა იმან აღიარა, რომ ამის შესახებ არასოდეს უფიქრია, ნაპოლეონმა თქვა: „მე ვფიქრობ, რომ რაღაც გამეგება ადამიანების და გეტყვი: ყველა სხვები იყვნენ ადამიანები და მეც კაცი ვარ, მაგრამ ამ ერთს ვერ შეედრება ვერავინ, იმიტომ რომ იესო ქრისტე იყო ადამიანზე მეტი.“

__ნაპოლეონი__

გეშინოდეს ადამიანისა, რომლის ღმერთიც ზეცაში ცხოვრობს.

__ბ. შოუ__

დიდი ინგლისელი ფიზიკოსი მაიკლ ფარადეი იჯდა მაგიდასთან და კითხულობდა ბიბლიას. შემოსულმა მეგობარმა დაინახა თავზე ხელებშემოწყობილი და შეშინებულმა ჰკითხა:

„რა მოგივიდათ, ცუდად ხომ არა ხართ?“

„ო, არა, რას ბრძანებთ! მე განცვიფრებული ვარ, რატომაა რომ ადამიანები ბევრ უმნიშვნელოვანეს საკითხებში გზააბნეულობას ამჯობინებენ, როცა რომ ღმერთმა აჩუქა მათ საუცხოო გამოცხადებათა წიგნი?!“

__მაიკლ ფარადეი__

მითხარით, ოდესმე განგიცდიათ შიში ღმერთის წინაშე?“

„არა,“ - მომიგო მან, -„არ ეგების ყოვლადმოწყალე ღმერთის შიში.“

მაშინ მე შევეცადე ამეხსნა მთავარი: „თქვენ სცდებით, ვისაც კი თუნდაც ბუნდოვანი წარმოდგენა აქვს ღმერთის შესახებ, ისიც კი უნდა მიხვდეს, რომ არაფერია წმიდა და მართალ ღმერთზე უფრო საშინელი, ჩვენი ცოდვების განმკითხველ ღმერთზე უფრო საშინელი. თქვენ გგონიათ ის ამართლებს თქვენე ცოდვებს? თქვენ საუბრობთ ყოვლად მოყვარული ღმერთის შესახებ. ბიბლია კი სულ სხვა რამეს ამბობს: საშინელია ცხოველი, ცოცხალი ღმერთის ხელში მოხვედრა. თუ არ გქონიათ შიში ღმერთის წინაშე, მაშასადამე ჯერ არც კი დაგიწყიათ წმიდა ღმერთისა და თქვენი ცოდვილი ცხოვრების რეალური დანახვა. როცა დაიწყებთ ღმერთის შიშის განცდას, მაშინ იკითხავთ უთუოდ: როგორ დაიცვათ თავი ღმერთისგან? ჩემი აზრით ღმერთის რისხვის წინაშე შიშის არქონა ჩვენი დროის უდიდესი უგუნურებაა, როცა ხალხი სერიოზულად აღარ აღიქვამს ცოცხალ ღმერთსა და მის რისხვას ჩვენს ცოდვათა გამო.

კარლ ჰაიმი გვიყვებოდა, პეკინში რომ ჩავიდა, იქ მიიყვანეს ერთ მთაზე, რომლის წვერშიც იდგა ზეციური საკურთხეველი. მას განუმარტეს, რომ საყოველთაო მიტევების ღამეს მას აწყდება ასიათასობით ადამიანი მაშხალებით ხელში. კაიზერი, ჩინეთის მმართველი ადის და სწირავს მსხვერპლს თავისი ხალხისთვის. ჰაიმი ამბობდა, რომ წარმართებსაც კი ჰქონდათ წარმოდგენა ღვთის რისხვის შესახებ და იცოდნენ, რომ ადამიანს ცოდვის გამოსყიდვა და მიტევება ესაჭიროება.

განათლებული ევროპელი კი ფიქრობს, რომ თავისუფლად შეუძლია მსჯელობა ყოვლადმოყვარული ღმერთის შესახებ, რომელიც ბედნიერია იმით, რომ ადამიანები პატიოსნად იხდიან საეკლესიო გადასახადებს. უმჯობესია ისევ ღმერთის შიშს მივუბრუნდეთ. ჩვენ, ყველანი ხომ ცოდვილები ვართ. როცა კვლავ ვისწავლით ღვთისმოშიშებას, მაშინ ვიკითხავთ თუ სად არის ხსნა ღმერთის რისხვისგან. მაშინ გახდება ნათელი ჩვენთვის, რომ იესოა ჩვენთვის ხსნა, რომელიც არის სიყვარული ღმერთისა ჩვენს მიმართ.

__ვილჰელმ ბუში__