3.36.5. Пост за детей

2цар.12,16.17.20-23 Мих.1,16

.

И молился Давид

Богу о младенце, и

постился Давид, и,

уединившись провел

ночь, лежа на земле.

17 И вошли к нему

старейшины дома его,

чтобы поднять его с

земли; но он не хотел,

и не ел с ними хлеба.

20 Тогда Давид встал с

земли и умылся, и

помазался, и переменил

одежды свои, и пошел в

дом Господень, и

молился. Возвратившись

домой, потребовал,

чтобы подали ему

хлеба, и он ел.

21 И сказали ему слуги

его: что значит, что ты

так поступаешь: когда

дитя было еще живо,

ты постился и плакал; а

когда дитя умерло, ты

встал и ел хлеб?

22 И сказал Давид:

доколе дитя было

живо, я постился и

плакал, ибо думал: кто

знает, не помилует ли

меня Господь, и дитя

останется живо?

23 А теперь оно

умерло; зачем же мне

поститься? Разве я

могу возвратить его? Я

пойду к нему, а оно не

возвратится ко мне._2-я Царств 16.17.20-23)

Сними с себя волосы,

остригись, скорбя о

нежно любимых сынах

твоих; расширь из-за

них лысину, как у

линяющего орла, ибо

они переселены будут

от тебя. (Мих. 1.16).

3.36.5. მარხვა შვილების გამო

2მფ.12,[16.17].20-23 იერ.6,26; 7,29; მიქ.1,[16]

ბიბლიის მხლები

2მეფეთა 12

16. ევედრებოდა დავითი ღმერთს ყმაწვილის გამო, მარხულობდა დავითი და მიწაზე ათევდა ღამეს.

17. თავზე დაადგნენ მისი სახლის უხუცესები, რომ მიწიდან აეყენებინათ იგი, მაგრამ არ ქნა და არ გატეხა მათთან პური.

20. ადგა მიწიდან დავითი, დაიბანა, ზეთი იცხო, სამოსელი გამოიცვალა, წავიდა უფლის სახლში და თაყვანი-სცა. დაბრუნდა სახლში, პური მოითხოვა, მიართვეს და შეჭამა.

21. ჰკითხეს მისმა მორჩილებმა: ეს რა იყო, რომ გააკეთე? ცოცხალი ბავშვის გამო მარხულობდი და ტიროდი, ხოლო როგორც კი მოკვდა ბავშვი, წამოდექი და პური შეჭამე.

22. მიუგო: ვიდრე ბავშვი ცოცხალი იყო, ვმარხულობდი და ვტიროდი; ვიფიქრე, ვინ იცის, იქნებ შემიწყალოს უფალმა და გადარჩეს-მეთქი ბავშვი.

23. ახლა, როცა მკვდარია, რისთვის ვიმარხულო? როგორ შევძლებ მის დაბრუნებას. მე წავალ მასთან, ის კი აღარ დამიბრუნდება.

იერემია 6

26. ჩემი ერის ასულო! შეირტყი ჯვალო და ნაცარი დაიყარე თავზე, გამართე გოდება მხოლოდშობილზე, მწარე გლოვა, რადგან ანაზდეულად დაგვეცემა შემმუსვრელი.

იერემია 7

29. თმა მოიკვეცე და გადაუარე; გლოვა გამართე ხმელგორებზე, რადგან უფალმა უარყო და მიატოვა მისგან შერისხული მოდგმა.

მიქა 1

16. თმა გადიპარსე, გაიკრიჭე სანუკვარი შვილების გამო; თავი გაიქაჩლე არწივივით, რადგან გადაასახლებენ შენგან.