2.2.16. Ожидание Господа, надежда на Него
Быт.49,18 Пс.26,14,, 32,18.22,, 36,7-9,, 61,6,, 129,5,, 145,5 Прит.14,32 Ис.25,9,, 26,8 Иер.17,7 Плач.3,25.26,, 1Пет.1,3.21,, 1Ин.3,3 Рим.5,2,, 8,23.[24.25],, 12,12,, 15,4.13,, 1Кор.13,13,, 2Кор.4,18 Гал.5,5 Кол.1,5.23.27,, 1Фес.1,3,, 5,8,, 2Фес.2,16 Тит.2,13 Евр.6,11.18.19,, 11,1,, 12,2.3
На помощь твою надеюсь, Господи! (Быт.49,18). Надейся на Господа, мужайся, и да укрепляется сердце твое, и надейся на Господа. ( Пс.26,14).
Вот, око Господне над боящимися Его и уповающими на милость Его, (Пс. 32,18).
Да будет милость Твоя, Господи, над нами, как мы уповаем на Тебя. (Пс. 32,18).
Покорись Господу и надейся на Него. Не ревнуй успевающему в пути своем, человеку лукавствующему.
8 Перестань гневаться и оставь ярость; не ревнуй до того, чтобы делать зло,
9 ибо делающие зло истребятся, уповающие же на Господа наследуют землю. (Пс.36,7-9).
Только в Боге успокаивайся, душа моя! ибо на Него надежда моя. (Пс.61,6).
Надеюсь на Господа, надеется душа моя; на слово Его уповаю. (Пс129,5).
Блажен, кому помощник Бог Иаковлев, у кого надежда на Господа Бога его, (Пс145,5).
За зло свое нечестивый будет отвергнут, а праведный и при смерти своей имеет надежду. ( Прит.14,32).
И скажут в тот день: вот Он, Бог наш! на Него мы уповали, и Он спас нас! Сей есть Господь; на Него уповали мы; возрадуемся и возвеселимся во спасении Его!(Ис.25,9).
И на пути судов Твоих, Господи, мы уповали на Тебя; к имени Твоему и к воспоминанию о Тебе стремилась душа наша. (Ис.26,8).
Благословен человек, который надеется на Господа, и которого упование - Господь. (Иер.17,7). Благ Господь к надеющимся на Него, к душе, ищущей Его.
26 Благо тому, кто терпеливо ожидает спасения от Господа. (Плач.3,25.26).
Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, по великой Своей милости возродивший нас воскресением Иисуса Христа из мертвых к упованию живому, (1Пет.1,3).
веровавших чрез Него в Бога, Который воскресил Его из мертвых и дал Ему славу, чтобы вы имели веру и упование на Бога. (1Пет.1,21).
Иисус сказал ему в ответ: истинно, истинно говорю тебе, если кто не родится свыше, не может увидеть Царствия Божия. (1Ин.3,3).
через Которого верою и получили мы доступ к той благодати, в которой стоим и хвалимся надеждою славы Божией. (Рим.5,2).
и не только она, но и мы сами, имея начаток Духа, и мы в себе стенаем, ожидая усыновления, искупления тела нашего.
24 Ибо мы спасены в надежде. Надежда же, когда видит, не есть надежда; ибо если кто видит, то чего ему и надеяться?
25 Но когда надеемся того, чего не видим, тогда ожидаем в терпении. (Рим.8,23.[24.25]). утешайтесь надеждою; в скорби будьте терпеливы, в молитве постоянны; (Рим12,12).
А все, что писано было прежде, написано нам в наставление, чтобы мы терпением и утешением из Писаний сохраняли надежду. (Рим.15,4).
Бог же надежды да исполнит вас всякой радости и мира в вере, дабы вы, силою Духа Святаго, обогатились надеждою. (Рим.15,13).
А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше. (1Кор.13,13).
когда мы смотрим не на видимое, но на невидимое: ибо видимое временно, а невидимое вечно. (2Кор.4,18).
а мы духом ожидаем и надеемся праведности от веры. (Гал.5,5).
в надежде на уготованное вам на небесах, о чем вы прежде слышали в истинном слове благовествования. (Кол.1,5).
если только пребываете тверды и непоколебимы в вере и не отпадаете от надежды благовествования, которое вы слышали, которое возвещено всей твари поднебесной, которого я, Павел, сделался служителем. (Кол.1,23).
Которым благоволил Бог показать, какое богатство славы в тайне сей для язычников, которая есть Христос в вас, упование славы. (Кол.1,27).
непрестанно памятуя ваше дело веры и труд любви и терпение упования на Господа нашего Иисуса Христа пред Богом и Отцем нашим, (1Фес.1,3).
Сам же Господь наш Иисус Христос и Бог и Отец наш, возлюбивший нас и давший утешение вечное и надежду благую во благодати, (2Фес.2,16).
13 ожидая блаженного упования и явления славы великого Бога и Спасителя нашего Иисуса Христа, (Тит.2,13). Желаем же, чтобы каждый из вас, для совершенной уверенности в надежде, оказывал такую же ревность до конца, (Евр.6,11).
дабы в двух непреложных вещах, в которых невозможно Богу солгать, твердое утешение имели мы, прибегшие взяться за предлежащую надежду,
19 которая для души есть как бы якорь безопасный и крепкий, и входит во внутреннейшее за завесу, (Евр.6,18.19).
взирая на начальника и совершителя веры Иисуса, Который, вместо предлежавшей Ему радости, претерпел крест, пренебрегши посрамление, и воссел одесную престола Божия.
3 Помыслите о Претерпевшем такое над Собою поругание от грешников, чтобы вам не изнемочь и не ослабеть душами вашими. (Евр12, 2.3).
2.2.16. ღვთის მოლოდინი, სასოება (ვსასოებთ, ვესავთ), იმედის დამყარება მასზე, მინდობა
დაბ.49,18 ფს.26,14,, 32,18.22,, 36,7.9,, 61,6,, 129,5,, 145,5 იგ.14,32 ეს.25,9,, 26,8 იერ.17,7 გოდ.3,25.26,, 1პეტ.1,3.21,, 1ინ.3,3 რომ.5,2,, 8,23.[24.25],, 12,12,, 15,4.13,, 1კორ.13,13,, 2კორ.4,18 გალ.5,5 კოლ.1,5.23.27,, 1თეს.1,3,, 5,8,, 2თეს.2,16 ტიტ.2,13 ებრ.6,11.18.19,, 11,1
ბიბლიის მუხლები
დაბადება 49
18. შენგან მოველი ხსნას, უფალო!
ფსალმუნი 26
14. მიენდე უფალს, გამხნევდი და გაამაგრე შენი გული და გქონდეს უფლის იმედი.
ფსალმუნი 32
18. აი, თვალი უფლისა მის მოშიშთა თავზე, ვინც მის წყალობას ელის;
22. იყოს ჩვენდამი, უფალო, შენი წყალობა, რადგანაც შენზე ვამყარებთ იმედს.
ფსალმუნი 36
7. დაემორჩილე უფალს და დაელოდე მას. ნუ შეგშურდება თავის გზაზე წარმატებულის, კაცისა, რომელიც ბოროტს იზრახავს.
9. რადგან ბოროტმოქმედნი ამოწყდებიან და უფალზე მინდობილნი დაიმკვიდრებენ ქვეყნიერებას.
ფსალმუნი 61
6. მხოლოდ ღმერთს დაელოდე, სულო ჩემო, რადგან მისგან არის ჩემი იმედი.
ფსალმუნი 129
5. მეიმედება უფალი, ესავს ჩემი სული და მის სიტყვას ველოდები.
ფსალმუნი 145
5. ნეტარ არს, ვისიც შემწეა ღმერთი იაკობისა, ვინც დაიმედებულია უფალ ღმერთზე.
იგავნი 14
32. ბოროტეული თავისი უკეთურების გამო მოიკვეთება, მართალი კი სიკვდილშიც სასოებას ჰპოვებს.
ესაია 25
9. იტყვიან იმ დღეს: აჰა, ეს არის ღმერთი ჩვენი, მას ვესავდით და გვიხსნა! ეს არის უფალი, მას ვესავდით! ვიშვათ და გავიხაროთ მისმიერი ხსნით!
ესაია 26
8. შენი სამსჯავროს გზაზედაც, უფალო, შენ გესავდით; შენს სახელს და შენს სახსენებელს ელტვოდა სული.
იერემია 17
7. კურთხეულია კაცი, რომელიც ესავს უფალს და უფალია მისი საესავი.
გოდება 3
25. კეთილია უფალი მისი მოსავისთვის, მისი მძებნელი სულისათვის;
26. კარგია, როცა კაცი მდუმარედ მოელის ხსნას უფლისაგან;
1პეტრე 1
3. კურთხეულია ღმერთი და ჩვენი უფლის - იესო ქრისტეს მამა, რომელმაც თავისი მრავალმოწყალებისამებრ ხელახლა გვშობა ცოცხალი სასოებისთვის, იმის წყალობით, რომ მკვდრეთით აღადგინა იესო ქრისტე.
21. რომელთაც მის მიერ იწამეთ ღმერთი, მკვდრეთით რომ აღადგინა იგი და მისცა დიდება, რათა ღვთის რწმენა და სასოება გქონდეთ.
1იოანე 3
3. ყველამ, ვისაც ასე ეიმედება იგი, თავი განიწმიდოს, როგორც ისაა წმიდა.
რომაელთა 5
2 რომლის მეშვეობითაც რწმენით მოვიპოვეთ მისადგომი ამ მადლთან, რომელშიც ვდგავართ და ვიქადით ღვთის დიდების სასოებით.
რომაელთა 8
23. და არა მარტო ის, არამედ ჩვენც, სულის პირველნაყოფის მქონენი, ასევე ვგმინავთ შინაგანად ღვთის ძეობისა და ჩვენი სხეულის ხსნის მოლოდინში.
24. რადგანაც ხსნილნი ვართ სასოებით, ხილული სასოება კი არ არის სასოება, ვინაიდან რა სასოება უნდა გქონდეს იმის მიმართ, რასაცა ხედავ?
25. ხოლო იმის მსასოოვარნი, რასაც ვერ ვხედავთ, მოთმინებით მოველით მას.
რომაელთა 12
12. გიხაროდეთ სასოებით; მომთმენნი იყავით ჭირში, ხოლო ლოცვისას - მოუღლელნი.
რომაელთა 15
4. ხოლო ყველაფერი, რაც უწინ დაიწერა, ჩვენს დასამოძღვრად დაიწერა, რათა მოთმინებითა და წერილისმიერი ნუგეშისცემით სასოება გვქონდეს.
13. სასოების ღმერთმა კი ყოველგვარი სიხარულითა და მშვიდობით აგავსოთ რწმენიმიერ, რათა სული წმიდის ძალით ულევი იმედი გქონდეთ.
1კორინთელთა 13
13. ჯერჯერობით კი ეს სამია: სარწმუნოება, სასოება და სიყვარული; ხოლო ამათში უმეტესი სიყვარულია.
2კორინთელთა 4
18. როცა ხილულს კი არ მივაპყრობთ მზერას, არამედ უხილავს, ვინაიდან ხილული წარმავალია, უხილავი კი - წარუვალი.
გალატელთა 5
5. ჩვენ კი სულით მოველით სიმართლის სასოებას რწმენისგან.
კოლასელთა 1
5. ცაში თქვენთვის გამზადებული იმედის გამო, რაც წინასწარვე ისმინეთ სახარების ჭეშმარიტი სიტყვით,
23. მაგრამ ამისთვის საჭიროა, რომ რწმენით დამკვიდრებულნი და განმტკიცებულნი არ განეშოროთ სასოებას სახარებისას, რომელიც გსმენიათ, ცისქვეშეთის ყველა ქმნილებისთვის ქადაგებული, და რომლის მსახურიც გავხდი მე, პავლე.
27. რომელთაც ღვთის ნებით ეუწყა, რა არის სიუხვე ამ საიდუმლოს დიდებისა წარმართთა შორის: ესაა ქრისტე თქვენში, დიდების სასოება,
1თესალონიკელთა 1
3. გამუდმებით ვიგონებთ თქვენი რწმენის საქმეს, სიყვარულის ღვაწლს და მოთმინებას სასოებისას ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მიმართ, ღვთისა და მამის წინაშე.
1თესალონიკელთა 5
8. ხოლო ჩვენ, რაკი დღის ძენი ვართ, ვიფხიზლოთ და შევიმოსოთ აბჯარი რწმენისა და სიყვარულისა და ჩაფხუტი ხსნის სასოებისა.
2თესალონიკელთა 2
16. ხოლო თვით ჩვენმა უფალმა იესო ქრისტემ და ჩვენმა ღმერთმა და მამამ, რომელმაც შეგვიყვარა და საუკუნო ნუგეშთან ერთად კეთილი იმედიც მოგვმადლა, -
ტიტე 2
13. და მოველოდეთ ნეტარი სასოებისა და ჩვენი დიდი ღმერთისა და მაცხოვრის ქრისტე იესოს დიდების გამოჩენას,
ებრაელთა 6
11. მაგრამ გვსურს, რომ თვითეული თქვენგანი სასოების სავსებისთვისაც ბოლომდე იჩენდეს იმავე გულმოდგინებას.
18. რათა ორი გარდუვალი საქმის მეშვეობით, რაშიაც შეუძლებელია ეცრუა ღმერთს, მტკიცე ნუგეში გვქონოდა ყველას, ვინც ვისწრაფეთ ჩავჭიდებოდით ჩვენს წინაშე დასახულ იმედს,
19. რომელიც ჩვენი სულისათვის იგივეა, რაც მტკიცე და სანდო ღუზა, თვით ფარდის მიღმაც რომ აღწევს,
ებრაელთა 11
1. ხოლო რწმენა არის უეჭველობა იმისა, რასაც მოველით, და წვდომა უხილავისა.
