1.2.89 Смешение языков и рассеяние народов по всей земле

***

11:5-9 Господь покарал людей, смешав их языки. Отсюда берет начало многообразие языков, наблюдаемое в мире сегодня. События, произошедшие в День Пятидесятницы (Деян. 2:1-11), были противоположностью вавилонскому смешению языков, потому что каждый, кто слышал проповедь Апостолов в тот день, слышал ее на своем родном языке. Слово "Вавил" (англ. Babel) означает "смешение", "смятение" – то, к чему неизбежно приводит союз, заключенный без Бога или не по Его воле.

Бытие 11 глава – Библия – Комментарии МакДональда

***

у Бога есть различные и эффективные средства, чтобы разрушить планы гордых людей, восстающих против Него, в особенности – разделить их между собой, то ли разделив их духи (Суд 9:23), то ли разделив их языки, о чем молился Давид (Пс 54:10).

«…они перестали строить город». Это было результатом смешения языков, так как это не только лишило их возможности помогать друг другу, но, возможно, настолько подавило их дух, что они не могли продолжать работу, увидев во всем происшедшем руку Бога, действующего против них. Отметьте:

(1) мудро поступает тот, кто оставляет дело, видя, что Бог сражается с ним.

(2) Бог в состоянии разрушить все планы и свести на нет все замыслы и изобретения строителей Вавилонской башни. Он сидит на небесах и смеется над замыслами царей земных против Него и Его Помазанника; и Он заставит их исповедать, что Нет мудрости, и нет разума, и нет совета вопреки Господу (Прит 21:30; Ис 8:9,10).

Бытие 11 глава – Библия – Комментарии Мэтью Генри

***

РАССЕЯНИЕ ИЗ ВАВИЛОНА (11:1-9)

Тут объясняется, каким образом народы оказались рассеянными по всему тогдашнему миру. Нет сомнения, что это произошло в результате постигшего их суда свыше: то, что составляло предмет их гордости, послужило причиной их поражения, и то, чего они больше всего боялись (рассеяния «по лицу земли»: в англ. переводе Библии окончание стих 4 передано как «чтобы нам не рассеяться по лицу земли»), постигло их (сравните с Прит. 10:24а).

Между тем, в главе 10 мы уже «видим» разделение людей «по племенам их, по языкам их, в землях их, по народам их» (о разности языков в главе 10 упоминается трижды: стихи 5,20,31). Вероятным представляется такое толкование: в 11:1-9 объясняется, каким образом произошло то, о чем говорится в главе 10. в книге Бытия часто, наблюдается «подача материала» по тематическому, а не хронологическому принципу. Так и в сказанном о Фалеке содержится лишь намек на хронологию: «Во дни его земля разделена» (10:25).

То, что люди считали залогом своей главной силы (свое единство), Бог уничтожил мгновенно, смешав язык их (стих 7; сравните со стихом 9).

То же, чего они больше всего желали, а именно «сделать себе имя» (стих 4) – исполнилось, но как бы в насмешку над ними, потому что они стали известны как «Вавилон» («смешение»).

В этом повествовании подводится логический итог событиям первобытного времени. Племена человеческие, вопреки их надеждам, были рассеяны «по лицу земли». Ничего не говорится о «знамении для беглеца» (сравните с 4:15), ни о радуге в облаке (сравните с 9:13); не светит луч надежды, не видно признаков благодати. Читатель невольно ищет выхода. Он открывается по прочтении родословной в 11:10-26: из рассеянных народов Бог образует один народ, который становится проводником Его благословения. Следовательно, Он еще не покончил с человечеством. Одиннадцатая глава лишь готовит читателя к восприятию дальнейших действий Божества.

Бытие 11 глава – Библия – Комментарии Далласской семинарии

1.2.89 ენების აღრევა და ხალხების გაფანტვა დედამიწის ზურგზე

დაბ.11,1-9

- სრულიად საპირისპირო მოვლენა ორმოცდაათობის დღეს საქ.2,3-8

ბიბლიის მუხლები

დაბადება 11

1. ერთპირი იყო მთელი ქვეყანა და ერთ ენაზე მეტყველი.

2. როცა დაიძრნენ აღმოსავლეთიდან, ჰპოვეს ველი შინყარის ქვეყანაში და იქ დამკვიდრდნენ.

3. უთხრეს ერთმანეთს: მოდი, მოვზილოთ თიხა და გამოვწვათ. ქვის მაგივრად აგური ჰქონდათ, კირის მაგივრად ფისი.

4. თქვეს: აბა, ავიშენოთ ქალაქი და გოდოლი, და ცას მივუწვდინოთ მისი თხემი. აღვმართოთ ნიშანსვეტი, რომ არ გავიფანტოთ დედამიწის ზურგზე.

5. ჩამოვიდა უფალი, რომ ენახა ქალაქი და გოდოლი, რომელსაც ადამიანები აშენებდნენ.

6. თქვა უფალმა: აჰა, ერთი ხალხია ეს და ერთი ენა აქვს ყველას; რაკი ეს საქმე წამოუწყიათ, ამიერიდან დაუბრკოლებლივ გააკეთებენ ყველაფერს, რასაც კი განიზრახავენ.

7. აბა, ჩავალ და ენას ავურევ მათ, რომ ვერაფერი გააგებინონ ერთმანეთს.

8. გაფანტა ისინი უფალმა იქიდან მთელს დედამიწის ზურგზე და მათაც შეწყვიტეს ქალაქისა და გოდლის შენება.

9. ამიტომაც ეწოდა სახელად ბაბილონი, რადგან სწორედ აქ აღრია უფალმა მთელი დედამიწის ენა და აქედან გაფანტა ისინი უფალმა დედამიწის ზურგზე.

საქმეები 2

3. და მოევლინა მათ ენები, თითქოს ალისანი, და სათითაოდ მოეფინა ყოველ მათგანს.

4. ყველანი აღივსნენ სულით წმიდით და სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ, როგორც სული ამეტყველებდა მათ.

5. ხოლო იერუსალიმში იყვნენ იუდეველნი, ღვთისმოსავი კაცნი ყველა ხალხისაგან, როძლებიც არიან ცის ქვეშ.

6. ეს ხმა რომ გაისმა, შემოკრბა მთელი ხალხი და შეძრწუნდა, ვინაიდან თვითეული ისმენდა, როგორ მეტყველებდნენ ისინი მის საკუთარ ენაზე.

7. უკვირდა ყველას და განცვიფრებულნი ეუბნებოდნენ ერთმანეთს: განა ყველა ესენი, ვინც ლაპარაკობენ, გალალეველნი არ არიან?

8. როგორღა ვისმენთ სათითაოდ ჩვენს საკუთარ ენას, რომელშიც ვიშვით?

__თემაზე წერდნენ__

***

თუკი ისინი ახლა, როდესაც ერთნაირი აზრები და ერთი ენა აქვთ, ასე გაშმაგებულნი არიან, მაშინ უარესს ხომ არ ჩაიდენდნენ მომავალში? მათ მისწრაფებებს აღარაფერი შეაკავებს, პირიქით, შეეცდებიან, ყოველივე განზრახული აღასრულონ, თუკი კადნიერი საქციელისთვის მაშინვე არ დაისჯებიან.

__ წმ. იოანე ოქროპირი __

***

დაბ.11:5-8 ნოეს შთამომავლები სწრაფად დაადგნენ წარმართთა გზას, ამიტომ უფალმა გადაწყვიტა მათთვის ენები აერია და დედამიწის ზედაპირზე გაეფანტა. ის, რაც ადამიანებმა თავიანთი ძალმოსილების მონუმენტად ჩაიფიქრეს, ღმერთმა მათსავე სიამაყესა და თვითმმართველობაზე ღვთიური მსჯავრის სიმბოლოდ აქცია.

__ ბიბლია კომენტარებით 2015 __

***

დაბ.11,1-9 ეს ფრაგმენტი იწყება და მთავრდება სიტყვებით - ენა და მთელი დედამიწა. აქ საუბარი ეხება იმას, რომ მოხდა ხალხის ერთმანეთისგან გათიშვა და თუ რა მიზეზებით იყო ეს მოვლენა გამოწვეული.

სიტყვები ამ ერთი ენის შესახებ, უდავოდ, იმ ისტორიულ პერიოდზე მიგვითითებს, რომელიც მეათე თავში მოცემული "ხალხთა ოჯახების" აღწერის წინმსწრებია. ისყორიულ ენათმეცნიერებაში არსებობს თეორია ერთიანი ენის არსებობის შესახებ, რომელსაც პირობითად შეგვიძლია "პოსტრატული" ენა ვუწოდოთ. ამ ენის ოჯახში ერთიანდება ინდოევროპული (იაფეთური), ქამიტურ-სემიტური, ალთაური, ურალური, დრავიდიული, ქართველური და სხვა ენები.

"რომ არ გავიფანტოთ" ან "ვიდრე გავიფანტებოდეთ". ისევე, როგორც კაენი, ხალხი ადამიანური ცივილიზაციის შექმნის გზით წავიდა, რაც თვითდამკვიდრებისა და სულიერების იგნორირებისკენ იყო მიმართული.

"გაფანტა". იმის ნაცვლად, რომ სახელი და უკვდავება მოეპოვებინათ, ადამიანები განკერძოებულ-განთესილნი აღმოჩნდნენ. წარსულში ჯერ ადამი და ევა, შემდეგ კაენი იქნა განდევნილი. ეს მსჯავრის დადება იყო. ამავდროულად ხსნის გზა: ღმერთთან ურთიერთობას ერთმანეთისგან იზოლირებული ხალხები უფრო ადვილად შეძლებდნენ.

დაბ.11,9 "ბაბილონი". ბაბილონელებისთვის ქალაქის სახელწოდება "ღმერთის კარს" ნიშნავდა და არა "აღრევას".

__ ჟენევის ბიბლიის კომენტარები __

***

დაბ.11:5-9 უფალმა დასაჯა ადამიანები მათი ენების აღრევით. აქედან იღებს დასაბამს ენების მრავალფეროვნება, რაც არის დღეს მსოფლიოში. რაც მოხდა ორმოცდაათობის დღეს (საქ.2:1-11), იყო ბაბილონში ენების აღრევის საწინააღმდეგო, იმიტომ რომ თითოეული, ვინც ისმენდა მოციქულების სიტყვებს იმ დღეს, ისმენდა თავის საკუთარ მშობლიურ ენაზე. სიტყვა "ბაბილ" (ინგლ. Babel) ნიშნავს "შერევას", "გაფანტვას" – იმას, რასთანაც უსათუოდ მიჰყავს კავშირს, დადებულს უღმერთობასთან ანუ არა მისი ნებით ქცევას.

__ მაკდონალდის კომენტარები __

***

დაბ.11,7.8 ღმერთი არ მიდის მისი მოწინააღმდეგეების დაღუპვაზე. მას აქვს სხვადასხვანაირი და ეფექტური ხერხი დაამსხვრიოს ამაყი ადამიანების გეგმები, რითაც ისინი აღსდგებიან მის წინააღმდეგ, განსაკუთრებით დაცილება მათი ერთმანეთისგან, გაყოს მათი სულები (მსაჯ.9:23), ან დაყოს მათი ენები, რაზეც ლოცულობდა დავითი (ფს.54:9 "მოსპე, უფალო, დაჰყავი მათი ენები; რადგანაც ვხედავ ძალადობას და შუღლს ქალაქში").

«…შეწყვიტეს ქალაქისა და გოდლის შენება». ეს იყო ენების აღრევი შედეგი, რადგან მათ არა მხოლოდ აღარ შეეძლოთ დახმარებოდნენ ერთმანეთს, ალბათ ისე დაითრგუნა მათი სული, რომ არ შეეძლოთ მუშაობის გაგრძელება, იხილეს რა მომხდარში მათ წინააღმდეგ მოქმედი ღმერთის ხელი. დაიმახსოვრეთ:

(1) ბრძნულად იქცევა ის, ვინც მიატოვებს საქმეს, თუ ამჩნევს, რომ ღმერთი ებრძვის.

(2) ღმერთს ძალუძს დაანგრიოს ყველა გეგმა და არარაობად აქციოს ბაბილონის გოდოლის მშენებლების ყველა ჩანაფიქრი და გამოგონება. იგი ზის ზეცაში და იცინის მიწიერ მეფეთა ჩანაფიქრზე მისი და მისი ცხებულის წინააღმდეგ; და ის აიძულებს აღიარონ, რომ "არ არსებობს სიბრძნე, არ არსებობს ცოდნა, არ არსებობს რჩევა უფლის პირისპირ." (იგავ.21:30; ეს.8:9-13 "მხოლოდ ცაბაოთ უფალს ეკრძალეთ").

__ მეთიუ ჰენრი __

***

დაბ.11,1-9 აქ ახსნილია თუ როგორ აღმოჩნდნენ ხალხები განფენილნი მაშინდელ მსოფლიოში. ეჭვი არ არის, რომ ეს მოხდა ზეციური მსჯავრის მოწევით მათზე: იმან, რაც შეადგენდა მათი სიამაყის საგანს, შეუწყო ხელი მარცხს და იმით, რისიც ყველაზე მეტად ეშინოდათ - «არ გავიფანტოთ დედამიწის ზურგზე» (შეადარე იგავ.10:24 "რაც ბოროტეულს აშინებს, სწორედ ის შეემთხვევა, მართალს კი სასურველი მიეცემა").

სხვათაშორის მე-10 თავში უკვე «ვხედავთ» დაყოფას «თავისი ენის მიხედვით, თავისი ტომის მიხედვით, თავ-თავის ხალხში.» (სამჯერ იხსენიება დაბ.10,5.20.31). მართებულად წარმოგვიდგება შემდეგი განმარტება: დაბ.11:1-9 -ში ახსნილია, როგორ მოხდა ის, რასაც მე-10 თავში ვხედავთ. დაბადების წიგნში ხშირად ვხვდებით წინასწარ «მოწოდებულ მასალას» თემატური და არა ქრონოლოგიური პრინციპით. ასევე უნდა იყოს ფელეგის ჟამზე გადაკვრით ნათქვამიც, რომ «მის დროს გაიყო ქვეყანა» (10:25).

ის, რასაც ადამიანები სთვლიდნენ თავიანთი ძლიერების მთავარ პირობად (ერთიანობას), ღმერთმა უმალ გაანადგურა ენების აღრევით (შეადარე მე-7 და მე-9 მუხლები).

ისიც, რასაც ყველაზე მეტად სურვილობდნენ, კერძოდ «ასე შევიქმნით სახელს» (მუხლი 4 "ვყოთ თავთა თჳსთად სახელი" - მცხეთ. "აღვმართოთ ნიშანსვეტი" - საპატრ.) – აუსრულდათ, მაგრამ მათდა დაცინვად, რადგან ისინი გახდნენ ცნობილნი როგორც «ბაბილონი» («აღრევა»).

ამ მონათხრობში გამოტანილია ლოგიკური შედეგი პირველყოფილი ჟამის მოვლენებისადმი. ადამიანები თავიანთი იმედების საწინააღმდეგოდ დაიყვნენ და მიმოიფანტნენ «მთელი დედამიწის ზურგზე». არაფერია ნათქვამი «ნიშანზე დევნილისთვის» (შდრ. დაბ.4:15), არც ცისარტყელა ღრუბლებში (შდრ. დაბ.9:13); არა ჩანს იმედის სხივი, არ ჩანს მადლის ნიშნები. მკითხველი უნებლიედ ეძებს გამოსავალს. ის ჩნდება სემის მოდგმის გაცნობისას დაბ.11:10-26 -ში: გაფანტული ხალხებისგან ღმერთი წარმოქმნის ერთ ხალხს, რომელიც ხდება მისი კურთხევის გამტარი. მე-11 თავით მხოლოდ იწყება ღმერთის შემდგომი მოქმედებები.

__ დალასის სემინარიის კომენტარი __