1.8.49. Корейцы в христианстве

Христианство впервые проникло на территорию Кореи в XVIII веке. Под влиянием духовного кризиса группа аристократов обратилась к христианской (католической) литературе, поставляемой из Китая на китайском языке. Первым корейским христианином считается Ли Сын Хун. Несмотря на репрессии местных властей христианская община Кореи в конце XIX века насчитывала уже 10 тыс. человек. Центром подготовки местных священников был португальский порт Макао.

Протестантизм попал в Корею из США в 1884 году. Своеобразным апостолом Кореи стал Гораций Аллен. На следующий год из США прибыли пресвитерианин Хорас Дж. Андервуд и миссионер Методистской епископальной церкви Генри Дж. Аппенцеллер. Именно протестанты впервые перевели Библию на корейский язык в 1887 году[1].

Христианские миссии становились центрами вестернизации (при общинах появлялись школы и больницы) и национально-освободительного движения, поскольку распространение Библии на корейском способствовало консолидации общества и распространению национальной письменности.

Сегодня крупными протестантскими деноминациями являются пресвитериане, методисты, баптисты, адвентисты, англикане, сторонники Армии Спасения и Ассамблей Бога.

В Корее находится самая крупная в мире харизматическая церковь — Церковь Полного Евангелия Ёыйдо, старший пастор Чо Ёнги.

К 1990-м годам христиане (преимущественно протестанты) составляли около 6 млн человек и 60 тыс. церквей[2].

В XXI веке корейские христианские проповедники достигли Таджикистана (Сонмин Сунбогым)[3] и Афганистана[4].

1.8.49. კორეიელები ქრისტიანობაში

ჩრდილოეთ კორეის ქრისტიანების შესახებ

„ჩვენ არ გვაქვს არც ფული, არც თავისუფლება, მაგრამ გვყავს ქრისტე – ეს ჩვენთვის საკმარისია!“ - ამბობენ ჩრდილოეთ კორეელი ქრისტიანები. ისინი იმდენს არ ლოცულობენ რელიგიურ თავისუფლებაზე თავიანთ ქვეყანაში, რამდენსაც ამერიკაში მცხოვრებ და-ძმებზე, რომლებიც ფულში ცვლიან საკუთარ რწმენას. არ ლოცულობენ თავიანთ ქვეყანაში არსებული რეჟიმის დამხობაზე. ისინი არ ლოცულობენ ფულზე ან თავისუფლებაზე. ისინი სთხოვენ უფალს, რომ უფრო მეტად განასახიერონ ქრისტე თავიანთი ცხოვრებით.

მიზეზი იმისა, რის გამოც ჩრდილოეთ კორეას ასე ეშინია ქრისტიანობის, არის ის, რომ ქრისტიანობას მომენტალურად ძალუძს ამხილოს ჩუჩხეს რეჟიმის მთელი სიყალბე. ამიტომ ქრისტიანობას უყურებენ, როგორც დივერსიულ იდეოლოგიას – ის ხომ სულ სხვა ფასეულობებსა და აზროვნებას გვთავაზობს, ასევე სხვა ცხოვრებისეულ მიზნებს.

"არ არის აუცილებელი დასავლეთელი ქრისტიანებისგან ჩრ. კორეელ ქრისტიანთა გათავისუფლებაზე ლოცვა. საკმარისია, მათ ილოცონ იმაზე, რომ ღმერთმა ჩრდილოეთ კორეაში მყოფ ქრისტიანებს მისცეს სიმტკიცე და სიმამაცე ამ საშინელი დევნების დროს." - ამბობს ფოლი, რომელიც შეხვდა ერთ გამოღწეულ მათგანს.

ზოგიერთ მორწმუნეს ტანკით უვლიდნენ, სხვებს ჯვარზე აკრავდნენ და წვავდნენ. ეს მხოლოდ რამდენიმე მაგალითია იმ ცხოველური მოპყრობისა, რომელთაც ამ ქვეყანაში მცხოვრები ქრისტიანები განიცდიან. იდევნებიან ისინიც, ვინც კორეელ ქრისტიანებს ნათესავად ერგებიან და მნიშვნელობა არ აქვს, ისინი თავად არიან მორწმუნენი თუ არა.

ილიან ჯუ რელიგიურ დევნას გადარჩენილ იმ 30 ადამიანს შორისაა, რომელიც თეთრ სახლში ამერიკის პრეზიდენტს შეხვდა. ილიან ჯუ ჩრდილო კორეაში 1996 წელს დაიბადა, მისი ოჯახი კი 10 წლის განმავლობაში უცხოურ რადიოს უსმენდა, რაც ამ ქვეყანაში აკრძალულია. რადიოს მოსმენამ ოჯახს ახალი რწმენის მიღება შთააგონა. მოგვიანებით კი, ოჯახმა ჩრდილო კორეის დატოვება გადაწყვიტა, რომ რწმენის თავისუფლება ჰქონოდათ. 2000-წლიდან ჯუს ოჯახის ყველა წევრმა სათითაოდ დატოვა სამშობლო და სამხრეთ კორეაში გადასახლდა.

ილიან ჯუს თქმით, მისი დეიდის მთელი ოჯახი პოლიტიკურ საპყრობილეში ჩააგდეს მხოლოდ იმიტომ, რომ მისი მამამთილი ქრისტიანი იყო.

„ჩემი ბიძაშვილის ოჯახის ყველა წევრი სახარების მიღების გამო სიკვდილით დასაჯეს“, – განაცხადა მან და აღნიშნა, რომ ეკლესიის სამი წინამძღოლი, რომლებიც ჩრდილო კორეაში მისიონერები იყვნენ, პოლიტიკურ საპატიმრო ბანაკებში გაგზავნეს.

ჯუს თქმით, მიუხედავად ზეწოლისა, ჩრდილო კორეაში მაინც ლოცულობენ და სახარებას იატაკქვეშა ტაძრებში კითხულობენ.

ჯუს თქმით, მიუხედავად ზეწოლისა, ჩრდილო კორეაში მაინც ლოცულობენ და სახარების იატაკქვეშა ტაძრებში კითხულობენ.

___

სამხრეთ კორეის 27% ქრისტიანია.

მარტო სეულთან პეტინგოტეს ქრისტიანულ ეკლესიას 1 მილიონზე მეტი წევრი ჰყავს. ყოველ კვირას 200 000 ერთგული ესწრება 7 ღვთის მსახურებას და დამატებით 200 000 დან 300 000 მდე უყურებს ტელუ და და სატელიტურ ეკლესიებს. სეულში ღამით უამრავ მანათობელ ჯვარს დაინახავთ, ეკლესიების სახურავებს რომ ამშვენებს.

__სხვადასხვა წყარო ინტერნეტიდან__