1.6.25 Подсознание работает без нашего ведома

***

Подумайте о значении самого слова: «подсознание» буквально значит «находящееся под/вне сферы действия сознательного». Таким образом, подсознание работает, даже не ставя вас в известность. Если просто позволять ему делать свою работу, то вы увидите, что достигаете результата, буквально ничего не предпринимая.

***

Подсознание — это парадоксальное понятие. Хотели сделать одно, а в итоге всё получилось иначе. Выбираем для себя изначально неправильных людей, а понимаем это только после проявления явно негативных последствий взаимодействия. Или в кризисной ситуации принимаем не то решение, которое приняли бы вчера сознательно и обдумано.

***

Оно влияет на нашу жизнь абсолютно во всём, и это происходит без нашего ведома. Подсознание хранит весь полученный опыт в течение жизни: все эмоции, всю нашу память, даже те вещи, которые Вам кажется, что Вы сами уже давным-давно позабыли. Например, Вы вдыхаете новый аромат, а он не только кажется Вам до боли знакомым, но и вызывает определённые эмоции. Сами Вы не помните, но Ваше подсознание хранит этот запах, Ваши эмоции и даже окружающую Вас в то время атмосферу из самого детства.

***

Наше подсознание заставляет нас совершать не характерные для нашего поведения действия, особенно в критических ситуациях, когда времени на обдуманное решение не хватает. И зачастую в таких случаях мы совершаем совсем не те действия, которые нам свойственны. В основном люди списывают такие действия на эмоции. Но ведь именно подсознание управляет нашими эмоциями. Когда человек решает довериться своим инстинктам, на самом деле он полагается на своё подсознание.

***

Нам нередко кажется, будто мы представляем себе, что творится у нас в голове. Каждый день, передвигаясь и общаясь с людьми, я отмечаю, какие мысли приходят мне на ум. "Что мне поесть на обед?" - спрашиваю у себя я. Или думаю: "Интересно, почему она так поступила?" - и пытаюсь понять, почему же. Напрашивается логичный вывод: то, что я наблюдаю - это то, что происходит в моей голове. Логичный, но неправильный.

***

Все психологи сходятся в том, что существует подсознание, а точнее, бессознательное, выполняющее немало сложных функций в процессе мышления. Если я спрошу себя, какой город является столицей Франции, ответ сам собой приходит в голову - Париж! Если я решу пошевелить пальцами, они начнут двигаться туда-сюда определенным образом. Каким - зависит от бессознательного, ведь это не осознанные, подготовленные мной движения.

1.6.25 ქვეცნობიერება ჩვენგან დამოუკიდებლად მუშაობს

__თემაზე წერდნენ__

***

მიმოგონება ესე არს მოგონების ნელიად-ნელიად მოგონება, ხოლო მიდმოგონება მყის არა თანა-მიდრეკა, არამედ ვითარცა ბიჯებით სლვითა მიწევნა საგონისთან.

__სულხან-საბა__

 

***

შუქი ადგება იდუმალი ხელით წარხვეტილ ცნობიერებას - ისევ იგრძნობს და გაიაზრებს

ცოდვის ეკლიან და სუსხიან სპაზმებს ძარღვები.

__ალან ტეიტი__

 

***

სიცრუის პრობლემა იმაში მდგომარეობს, რომ ჩვენი ქვეცნობიერება ავტომატურად მუშაობს ჩვენგან დამოუკიდებლად, ამიტომაა რომ სხეულის ენა გაგვცემს ხოლმე.

__ალან პიზი__

 

***

ამ აზრმა მუხასავით გაიდგა ფესვები და სულ გამავსო.

__მიხეილ ჯავახიშვილი__

 

***

ჩვენი ქვეცნობიერება... სახლში ვბრუნდები, ავდივარ კიბეზე, ვუახლოვდები კარს... ხელში უკვე მიჭირავს გასაღები - როგორ აღმოჩნდა ის ჩემს ხელში, ვერც შევამჩნიე, ეს თავისთავად მოხდა, ცნობიერებამ აღნიშნა მხოლოდ შედეგი - აი, გასაღები.

ასეც ხდება. რატომღაც გადაწყვიტა შეემოწმებინა... ასეცაა, გასაღები არ არის... ხელი დაბნეულად მოაფათურა ბალახზე... აი! როდის ამოუვარდა, ვერც შენიშნა... კიდევ კარგი, მოიკითხა. მის თანამგზავრს ახლაღა მოაგონდა, რომ ერთი საათის წინ გაიგონა სუსტი გაწკარუნება, მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია. ხმას, ცხადია, თვითონაც გაიგონებდა, მაგრამ მაშინ ამისთვის არ ეცალა, ტვინმა კი ქვეშეცნობლად განსაზღვრა, რას მოასწავებდა ეს წკარუნი და თავის დროზე, თუცა არაპირდაპირ მიაწოდა გადაწყვეტილება.

არც ესაა დაუჯერებელი ამბავი... რაღაც პრობლემის დამუშავება შემოგთავაზეს "კარგი, ვიფიქრებ", - პასუხობთ თქვენ და, როგორც ხშირად ხდება ხოლმე, სამუშაოს გაურკვეველი დროით გადასდებთ. თითქოს დაგავიწყდათ კიდეც მისი არსებობა, მაგრამ რამდენიმე ხნის შემდეგ ის პრობლემა თავისით ამოტივტივდება თქვენს გონებაში, თითქმის ყველა დეტალი გამოკვეთილია, საკითხი გადაჭრილია - "შეკვეთა" შესრულებული აღმოჩნდა, ჩანს, ქვეცნობიერმა იმუშავა.

__ვლადიმერ ლევი__

 

***

მეტრო "უნივერსიტეტის" გადასასვლელებზე, საგამოცდო სესიების დროს, ხშირად შეხვდებით სტუდენტებს, რომლებიც სიარულის დროსაც კითხულობენ. მზერა თითქმის მოუშორებლად მისციების წიგნს, ამავე დროს ახალგაზრდა საკმაო თავდაჯერებით მიაბიჯებს, დროულად გადაუხვევს გზიდან - არცერტი ზედმეტი მოძრაობა... აი იგი, წიგნში ცხვირჩარგული, ჩამოდის ექსკალატორიდან... ცხადია, ის ცალი თვალით მაინც ხედავს ირგვლივმყოფთ...

ასეთ ნახევრადგაცნობიერებულ თუ ნახევრადქვეცნობიერ მოქმედებებს თვლა არა აქვს. მეკარის ნახტომი ბურთისკენ შეიძლება იყოს გააზრებული და სრულიად ანგარიშმიუცემელი. რაღაც ძალა აგდებს მას ბურთისკენ და მხოლოდ მომდევმო წამს ასწრებს თავისი მოქმედების გააზრებას.

ქვეცნობიერი შრე ფსიქიკაში მუდმივადაა, ნებისმიერ წუთს, მაშინაც კი, როცა გვეჩვენება, რომ ცნობიერება ჩაწვდა ქვეცნობიერის მუშაობას. არა, აწმყოს ამ მომენტში ქვეცნობიერის შინაარსისი ამოცნობა მართლაც არ ძალგვიმძს. მაგრამ მერე, არაპირდაპირი გზით, ხომ მაინც შეგვიძლია განსჯა და მისი მუშაობის წინასწარ განჭვრეტაც. ასეც შეიძლება ვთქვათ: ცნობიერება გახლავთ ქვეცნობიერის "აისბერგის მწვერვალი". ჩვენი მთავარი პოსტულატია: არ არსებობს ისეთი ქვეცნობიერი, რომლის გაცნობიერება ადრე თუ გვიან არ ხერხდებოდეს და არც ისეთი ცნობიერი არსებობს, რომელსაც ქვეცნობიერში გადასვლის უნარი ჰქონდეს.

__ვლადიმერ ლევი__