__თემაზე წერდნენ__

***

ვინც სხეულს არ ავარჯიშებს, ისევე უვარგისია სხეულისმიერი შრომისთვის, ვით სულგაუწვრთნელი სულიერი მოღვაწეობისთვის, რადგან არ ძალუძს აკეთოს ის, რაც საჭიროა და თავი შეიკავოს იქ, სადაც თავდაჭერა მოეთხოვება.

__ქსენოფონტე__

 

***

აუცილებლად უნდა ვიცოდეთ უფლის ნება და, აგრეთვე ის, თუ რომელი საქმეა თავისი არსით კეთილზნეობრივი, უფლისათვის სათნო და რომელი - ცოდვა. ვინც ამის შეცნობას არ შეეცდება, სცოდავს უფლის წინაშე. გამოდის, რომ ვინც თავის თავს სიბნელესა და უმეცრებაში ამყოფებს, ორმაგად სცოდავს: იმით, რომ არ იცის უფლის ნება და იმითაც, რომ ყოველ ღონეს არა ხმარობს მის გასაგებად, ანუ, განგებ იმყოფებს თავს სიბნელეში.

__წმ.თეოფანე დაყუდებული__

 

***

თუკი ჩვენც ვინებებთ შევუერთოთ ჩვენი ნება ჩვენი უფლის ნებას, მაშინ გაგვიადვილდება არარად შევრაცხოთ ყოველივე ამქვეყნიური.

__ზოსიმე პალესტინელი__

 

***

ჭეშმარიტი სიხარული უფლისგან მოდის და მხოლოდ მას მიეცემა, ვინც საკუთარ თავს გამუდმებით აიძულებს, რომ თავისი ნება უარყოს და ღვთის ნება აღასრულოს.

__ანტონი დიდი__

 

***

ნება აღსრულდების, რა გული მართალი უძს კაცსა.

__სარგის თმოგველი__

 

***

ნება არის აღრჩევა ერთისა რასამე მრავალთა მათგან მოგონებათა კეთილთა კეთილისა, გინა ბოროტისა. ნებანი სამად განიყოფებიან: ერთი იგი ხორციელებრივი, რომელი - იგი ნაყროვანებისა განსვენებისა და გემოთმოყვარებისა, ხოლო მეორე საშუალ არს ერთისა მის უმაღლესი, ხოლო მეორისა ვერ სრულიად და წმიდად მისაწდომელ, ხოლო მესამისა სულიერად, რომელსა შორის სისრულე იხილვების სრულიად საღთოსა მოქალაქო ნებისა.

__სულხან-საბა__

 

***

ნებისყოფა, რაც შემეცნებას ესწრაფვის, დასრულებული საქმით არასოდეს კმაყოფილდება.

__ჯორდანო ბრუნო__

 

***

სინდისი პირველი და ხშირად უკანასკნელი ჯილდოა კეთილი საქმისთვის.

__ბუასტი__

 

***

ბატონი იყავ შენი ნებისა და ყმა შენი სინდისისა.

__ეშენბახი__

 

***

ზნეობა გონიერებაა გულისა.

__ჰაინე__

 

***

ბიბლია არის გაცხადება ღვთის ნების და ჩვენ მის მიხედვით უნდა დავუმორჩილოთ ჩვენი აზრები და ქცევები მის სიტყვას.

__ტ. ედვარდსი__

 

***

ჩვენი ჭკუა სულში ღრმადაა ჩამარხული, როგორც კაჟში ნაპერწკალი; იგი თავისით არ იჩენს თავს, თუ არავინ დააკვესა.

__რიუკერტი__

 

***

საკმარისია შევინარჩუნოთ ნება და გონიერება და თავის დროზე ყველა დაბრკოლება ძლეული იქნება.

__დოსტოევსკი__

 

***

არ არსებობს ფანტაზია, რომლის სინამდვილედ ქცევაც არ შეეძლოთ გონებასა და ნებისყოფას.

__მაქსიმ გორკი__

 

***

სული ანაყოფიერებს გონებას. მხოლოდ სული თესავს გონებაში მომავალი ქმნილების თესლს. დანარჩენს კი გონება აგვირგვინებს.

__ეკზიუპერი__

 

***

სულის სიმტკიცე იმდენად სუსტდება, რამდენადაც საკუთარ ხორცს ვემონებით.

__მაჰათმა განდი__

 

***

ნუ დავივიწყებთ, რომ ფიზიკური ძალა ისევე წარმავალია, ვით ჩვენი ხორცი. სულის სიმტკიცე კი მარადიულია, რადგან მარადიულია თვით სული.

__მაჰათმა განდი__

 

***

ნებას შვილდავს.

__გრიგოლ რობაქიძე__

 

***

დარბაისლურად თავი შეიკავა, გული დაუდო ნებას.

__გიორგი ლეონიძე__

 

***

სინდისის ხანასაც თავისი გარდატეხის ხანა აქვს.

__სტანისლავ ეჟი ლეცი__

 

***

კაცი თავისი თავის შინაგან საქმეთა მინისტრი უნდა იყოს.

__სტანისლავ ეჟი ლეცი__

 

***

საკანი სენაკს მაგონებს, პატიმარი - მეუდაბნოეს არანებაყოფლობითს. ასე განსაჯეთ, აქ იძულებით უნდა დაატყვევო საკუთარ თავში უსასრულო წყება სურვილებისა, სამშვინველისეული ქაოსის უმისამართო ენერგიით აღძრული, ლტოლვები, რომელთა დასადავება, გათოკვა და ჭკუაზე მოყვანა მეუდაბნოეთა, სოფლისგან განდგომილთა სანუკვარი მიზანია.

__მერაბ კოსტავა__

 

***

ჩვენი გონება, გრძნობები და სხეულის ყოველი ასო ცომი უნდა იყოს იმ სულის ნებისა, რომელიც ჩვენშია, ჩვენს სხეულში, სადაც ვხვდებით უფალს, და როგორც ღვთის სულია უხილავი, ასევე - ჩვენი სული, რომელსაც უნდა ვუმორჩილებდეთ როგორც ჩვენი სამშვინველის, ისე მისგან მოძრავი სხეულის ნებას.

__მირზა ბადიაური__

 

***

სინდისი დაფდაფებს ააგრიალებს, მის ხმაზე გონება აათრთოლებს გულს, ქვასა და რკინას შემოხსნის და გულიც თავის მხრივ სამოქმედოდ დასძრავს სხეულს კაცის სინდისისა და უფლის ნებისად.

__მირზა ბადიაური__