2.12.15 Избыение младенцев

***

2:18 Матфей цитирует Иер. 31,15 – стих из середины пророчества о возвращении Израиля. Рахиль, мать-владычица, плачем своим представляет Израиль, а уход в Египет Сына Господня подобен уходу ее сыновей, Иосифа и Вениамина (Быт. 37,28; 43,15). Таким образом, это связывает "изгнание" в Египет, предшествующее Исходу, с изгнанием в Вавилон, предшествующим возвращению, а вместе они предвосхищают "изгнание" Христа, предшествующее искуплению Его народа.

От Матфея 2 глава – Библия – Женевская Библия

***

Предание греческой церкви сообщает, что количество убитых детей составляет 14 2 человек, но это слишком невероятно. Я думаю, если бы был сделан подсчет рожденных младенцев мужского пола, то ни в одном из самых многонаселенных городов мира не нашлось бы так много детей в возрасте до двух лет, их не набралось бы и четверти от указанного числа. Вот пример суетности человеческих преданий.

От Матфея 2 глава – Библия – Комментарии Мэтью Генри

***

Об избиении младенцев в Вифлееме сказано только в этом месте Писания. Даже иудейский историк Иосиф Флавий (37 – 100 (?) гг. от Р. Х.) ничего не упоминает об этом подлом умерщвлении невинных детей. В то же время и особого удивления не вызывает, что Флавий и другие «светские» историки обошли вниманием трагедию, происшедшую в небольшом еврейском городке. В свете многочисленных преступлений Ирода она и в самом деле просто могла остаться незамеченной.

Ведь Ирод убил и нескольких собственных детей и жен, которых подозревал в замышлении заговора против него. Согласно преданию, римский император Август сказал (по-гречески, прибегнув к игре слов), что лучше быть свиньей, принадлежащей Ироду, чем его сыном, потому что у первой в управляемом им иудейском обществе больше шансов выжить.

От Матфея 2 глава – Библия – Комментарии Далласской семинарии

2.12.15 ყრმათა დახოცვა

- ნაწინასწარმეტყველებია იერ.31,15

- აღსრულდა მათ.2,16-18

ბიბლიის მუხლები

იერემია 31

15. ასე ამბობს უფალი: "ხმა გაისმა რამაში, გოდება და მწარე ქვითინი, რახელი დასტირის თავის შვილებს; უარს ამბობს ნუგეშზე, ვინაიდან აღარ არიან მისი შვილები”.

მათე 2

16. როცა იხილა ჰეროდემ, რომ გაწბილებულ იქნა მოგვების მიერ, ძალიან განრისხდა; წარგზავნა და მოაკვლევინა ყოველი ყრმა ორი წლისა და უმცროსებიც ბეთლემსა და მთელ მის შემოგარენში, იმ ასაკის მიხედვით, მოგვებისგან რომ დააზუსტა.

17. მაშინ აღსრულდა იერემია წინასწარმეტყველის მიერ ნათქვამი, რომელიც ამბობს:

18. "ხმა გაისმა რამაში, ტირილი და დიდი გოდება, რახელი დასტირის თავის შვილებს და არ სურს ნუგეში, ვინაიდან აღარ არიან ისინი”.

__თემაზე წერდნენ__

***

მათ.2,16. მაშინ ვითარცა იხილა ჰეროდე, რამეთუ მოიკიცხა მოგუთა მათგან; - როგორც ფარაონს დასცინა ღმერთმა მოსეს საშუალებით, იგივე უყო ჰეროდესაც მოგვების მეშვეობით, რადგანაც ორივენი - ფარაონიცა და ჰეროდეც - ყრმათა მომწყვედელნი იყვნენ: ფარაონი ეგვიპტეში ხოცდა ებრაელთა მამრობითი სქესის ყრმებს, ხოლო ჰეროდე - ბეთლემში.

განრისხნა ფრიად, წარავლინნა და მოსწყჳდა ყოველი ყრმები, რომელნი იყვნეს ბეთლემს - მოგვებზე განრისხებულმა ჰეროდემ თავისი გულისწყრომა თავს დაატეხა იმათ, რომელთაც მისთვის [29]არაფერი უვნიათ: რისთვის იყო დაშვებული ყრმათა ამოწყვეტა? რათა ჰეროდეს ბოროტება განცხადებულიყო; მაგრამ შენ შეიძლება მკითხო: ეს რაღა არის? ნუთუ ყრმები ასე უსამართლოდ იმიტომ დაისაჯნენ, რომ ჰეროდეს ბოროტება განცხადებულიყო? მაშ, მოისმინე! უსამართლოდ კი არ დაისაჯნენ, არამედ გვირგვინთა ღირსნი შეიქნენ, რადგან ყოველი, ვინც აქ რაიმე ბოროტებას ითმენს, ან ცოდვათა დატევებისათვის ან კიდევ გვირგვინთა დადგმისათვის იტანჯება. მსგავსად ამისა, ეს ყრმებიც უმეტესად გვირგვინოსან იქნებიან.

16-17. და ყოველთა საზღვართა მისთა ორით წლითგანი და უდარესი, მსგავსად მის ჟამისა, ვითარცა გამოიკითხა მოგუთა მათგან. მაშინ აღესრულა თქუმული იგი იერემია წინასწარმეტყუელისაჲ, რომელსა იტყჳს: - ვინმეს რომ არ ეფიქრა, ყრმათა ამოწყვეტა ღმრთის ნების გარეშე მოხდაო, გვაჩვენებს, რომ მან ეს წინასწარ იცოდა და წინასწარ თქვა.

18. ჴმაჲ ჰრამაჲთ ისმა. - ჰრამა ამაღლებული ადგილია პალესტინაში; თვითონ ეს სახელიც "მაღალს" ნიშნავს. იგი წილად ხვდა ბენიამინის ტომს, რომელიც რაქელის შვილი იყო, რაქელი კი ბეთლემშია დასაფლავებული. ასე რომ, წინასწარმეტყველი ბეთლემს რაქელს უწოდებს, რადგანაც იგი იქ დაიმარხა. მაღლობზე მოთქმა და ტირილი ისმოდა. მოუსმინე წინასწარმეტყველს: ჴმაჲ... გოდებისა და ტირილისა და ტყებისაჲ მრავალი; რაქელ სტიროდა შვილთა თჳსთა და არა უნდა ნუგეშინის-ცემის, რამეთუ არა არიან. - იგულისხმება, რომ ამ ცხოვრებასა შინა აღარ არიან, თორემ სულები უკვდავია.

__ თეოფილაქტე ბულგარელი __

***

მათ.2:18 მათე ციტირებს იერ.31,15 – ესაა მუხლი წინასწარმეტყველებიდან ისრაელის დაბრუნების შესახებ. რახელი თავისი გოდებით წარმოადგენს ისრაელს, ხოლო ღვთის ძის ეგვიპტეში წასვლა ჰგავს მისი ძეების, იოსების და ბენიამინის წასვლას (დაბ.37,28; 43,15). ამგვარად ეს აკავშირებს ეგვიპტეში "განდევნას" რაც წინაპირობაა გამოსვლის.

__ ჟენევის ბიბლიის კომენტარი __

***

მათ.2,16-18 ბერძნული ეკლესიის გადმოცემა ასახელებს მოკლული ბავშვების რიცხვს 14.200, რაც აშკარად წარმოუდგენელია. ვფიქრობ მსოფლიოს არცერთ ჭარბად დასახლებულ ქალაქშიც კი არ იქნება ამდენი ახალშობილობიდან 2 წლის ასაკამდე ბავშვი ნებისმიერ დროს. ეს კიდევ ერთი მაგალითია ადამიანური გადმოცემის აბსურდულობისა.

__ მეთიუ ჰენრი __

***

მათ.2,16-18 ყრმათა დახოცვის შესახებ მხოლოდ აქ არის მოხსენიებული. იუდეველი ისტორიკოსი იოსებ ფლავიოსიც კი არაფერს ამბობს (37 – 100 (?) წ. ქრ. შემდეგ). იმავდროულად გასაკვირიც არ უნდა იყოს, რომ არც სხვა «ქვეყნიურმა» ისტორიკოსებმაც აუარეს გვერდი ებრაულ პატარა ქალაქში მომხდარ ტრაგედიას. ჰეროდეს მრავალრიცხოვან დანაშაულობებს შორის შეიძლებოდა მართლაც დარჩენილიყო შეუმჩნეველი.

ჰეროდემ ხომ მოკლა რამდენიმე თავის ბავშვი და ცოლი, რომლებშიც ეჭვი შეიტანა, რომ მის წინაღმდეგ აწყობდნენ შეთქმულებას. გადმოცემის თანახმად, რომის იმპერატორმა ავგუსტუსმა თქვა (ბერძნულად სიტყვების თამაშია), რომ უკეთესია ეკუთვნოდე ჰეროდეს და იყო ღორი, ვიდრე მისი ძე, რადგანაც პირველს მისგან მართულ იუდეურ საზოგადოებაში უფრო მეტი შანსი აქვს გადარჩენისა.

__ დალასის სემინარიის კომენტარი __