3.24.2. Услышанная молитва
Исх.3,9,, 6,5 Чис.21,3 Втор.4,7 Иис.10,12-14,, 1цар.7,7-11; 2пар.7,1 Иов.12,[4],, 33,26 Пс.6,10,, 90,15,, 114,1.2,, 118,58,, 144,18.19; 146,9 Ис.48,6,, 55,6,, 58,9,, 65,24 Иер.29,12,, 33,[3] Мих.7,7,, 2Мак.2,10 Матф.7,7-11 Лук.1,13,, 11,10 Ин.11,41 Деян.10,4,, 16,25.26
И вот, уже вопль сынов Израилевых дошел до Меня, и Я вижу угнетение, каким угнетают их Египтяне. (Исх.3,9)
И Я услышал стенание сынов Израилевых о том, что Египтяне держат их в рабстве, и вспомнил завет Мой. (Исх. 6,5);
Господь услышал голос Израиля и предал Хананеев в руки ему, и он положил заклятие на них и на города их и нарек имя месту тому: Хорма. (Чис.21,3).
Ибо есть ли какой великий народ, к которому боги его были бы столь близки, как близок к нам Господь, Бог наш, когда ни призовем Его? (Втор.4,7)
12 Иисус воззвал к Господу в тот день, в который предал Господь Аморрея в руки
Израилю, когда побил их в Гаваоне, и они побиты были пред лицем сынов Израилевых, и сказал пред Израильтянами: стой, солнце, над Гаваоном, и луна, над долиною Аиалонскою!
13 И остановилось солнце, и луна стояла, доколе народ мстил врагам своим. Не это ли написано в книге Праведного: "стояло солнце среди неба и не спешило к западу почти целый день "?
14 И не было такого дня ни прежде ни после того, в который Господь так слушал бы
гласа человеческого. Ибо Господь сражался за Израиля. (Иис. 10, 12-14).
Когда окончил Соломон молитву, сошел огонь с неба и поглотил всесожжение и жертвы, и слава Господня наполнила дом. (2пар. 7,1);
И явился Господь Соломону ночью и сказал ему: Я услышал молитву твою и избрал Себе место сие в дом жертвоприношения. (Иов, 12,4);
Будет молиться Богу, и Он - милостив к нему; с радостью взирает на лице его и возвращает человеку праведность его. (Иов. 33,26);
услышал Господь моление мое; Господь примет молитву мою. (Пс. 6,10);
Воззовет ко Мне, и услышу его; с ним Я в скорби; избавлю его и прославлю его, (Пс. 90,15);
Я радуюсь, что Господь услышал голос мой, моление мое;
2 приклонил ко мне ухо Свое, и потому буду призывать Его во все дни мои. (Пс. 114,1.2);
Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему. (Пс. 118,58)
Близок Господь ко всем призывающим Его, ко всем призывающим Его в истине.
19 Желание боящихся Его Он исполняет, вопль их слышит и спасает их. (Пс. 144,18.19)
Ты слышал, - посмотри на все это! и неужели вы не признаете этого? А ныне Я возвещаю тебе новое и сокровенное, и ты не знал этого. (Ис.48,6);
Ищите Господа, когда можно найти Его; призывайте Его, когда Он близко. (Ис.55,6);
Тогда ты воззовешь, и Господь услышит; возопиешь, и Он скажет: "вот Я!" Когда ты удалишь из среды твоей ярмо, перестанешь поднимать перст и говорить оскорбительное (Ис.58,9)
И будет, прежде нежели они воззовут, Я отвечу; они еще будут говорить, и Я уже услышу.(Ис. 65,24);
И воззовете ко Мне, и пойдете и помолитесь Мне, и Я услышу вас; (Иер.29,12);
воззови ко Мне - и Я отвечу тебе, покажу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.(Иер. 33,3);
А я буду взирать на Господа, уповать на Бога спасения моего: Бог мой услышит меня. (Мих.7,7),
Как Моисей молился Господу, и сошел огонь с неба, и потребил жертву, так и Соломон молился, и сошедший огонь истребил жертвы всесожжения.(2Мак.2,10);
Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя: Иоанн. (Лука 1, 13).
Какой из вас отец, когда сын попросит у него хлеба, подаст ему камень? или, когда попросит рыбы, подаст ему змею вместо рыбы?(Лука 11, 10)
Итак отняли камень от пещеры, где лежал умерший. Иисус же возвел очи к небу и сказал: Отче! благодарю Тебя, что Ты услышал Меня.(Ин.11,41);
Он же, взглянув на него и испугавшись, сказал: что, Господи? Ангел отвечал ему: молитвы твои и милостыни твои пришли на память пред Богом. (Деян.10,4),
Около полуночи Павел и Сила, молясь, воспевали Бога; узники же слушали их.
26 Вдруг сделалось великое землетрясение, так что поколебалось основание темницы; тотчас отворились все двери, и у всех узы ослабели. (Деян. 16,25.26).
3.24.2. შესმენილი, ნაპასუხები ლოცვა
გამ.3,9,, 6,5 რიცხ.21,3 რჯ.4,7 იესნ.10,12-14,, 1მფ.1,27; 2ნეშ.7,1 იობ.12,[4],, 33,26 ფს.6,10,, 90,15,, 114,1.2,, 144,18.19; 146,9 ეს.58,9,, 65,24 იერ.29,12,, 33,[3] მიქ.7,7,, 2მაკ.2,10 მათ.7,7-11 ლუკ.1,13,, 11,10 ინ.11,41 საქ.10,4,, 16,25.26
ბიბლიის მუხლები
გამოსვლა 3
9. აჰა, მოაწია ჩემამდე ისრაელიანთა ღაღადმა და ვიხილე მათი ჩაგვრა, როგორ ჩაგრავენ მათ ეგვიპტელები.
გამოსვლა 6
5. მევე ვისმინე ისრაელიანთა კვნესა, რომლებიც ეგვიპტელებს ჰყავთ დამონებული, და გავიხსენე ჩემი აღთქმა.
რიცხვთა 21
3. უსმინა უფალმა ისრაელის ხმას და ხელში ჩაუგდო ქანაანელნი. მათაც დაარისხეს ისინი და მათი ქალაქები. უწოდეს იმ ადგილს სახელად ხორმა (ნარისხალი).
მეორე რჯული 4
7. რადგან რომელი დიდი ერია, რომელთანაც ასე ახლოს იყვნენ ღმერთები, როგორც უფალი, ჩვენი ღმერთია, როცა კი ვუხმობთ მას?
იესო ნავეს ძე 10
12. მაშინ ელაპარაკა იესო უფალს, იმ დღეს, როცა დაამარცხებინა უფალმა ისრაელიანებს ამორეველები, და თქვა ისრაელის გასაგონად: მზეო, დადექ გაბაონის თავზე, და, მთვარევ, აიალონის ველზე!
13. დადგა მზე და არ დაძრულა მთვარე, ვიდრე თავის მტრებს არ გაუსწორდა ხალხი (განა ეს ჩაწერილი არ არის იაშარის წიგნში?). იდგა მზე შუაგულ ცაში და თითქმის მთელი დღე აყოვნებდა ჩასვლას.
14. არც მანამდე და არც მერე არ ყოფილა ასეთი დღე, რომ ამნაირად შეესმინოს კაცის ხმა უფალს, რადგან ისრაელისთვის იბრძოდა უფალი.
1მეფეთა 1
27. ამ ყრმის გამო ვლოცულობდი და აჰა, ამისრულა უფალმა სათხოვარი, რაც შევევედრე.
2ნეშტთა 7
1. როცა კი სოლომონმა ლოცვა დაასრულა, ცეცხლი გადმოუშვა ზეციდან და შთანთქა აღსავლენი და მსხვერპლნი. უფლის დიდებამ აავსო სახლი.
იობი 12
4. მოყვასის დასაცინი შევიქენი მე, ღვთის მხმობელი და მისგან პასუხნაცემი; დასაცინი შევიქენი მართალი, წრფელი.
იობი 33
26. ის ლოცვას აღუვლენს ღმერთს, ღმერთი კი შეიწყალებს მას და სიხარულით შეხედავს მის სახეს, დაუბრუნებს მის სიმართლეს;
ფსალმუნი 6
10. ისმინა უფალმა ჩემი ვედრება; უფალი შეიწყნარებს ჩემს ლოცვას.
ფსალმუნი 90
15. მომიხმობს მე და ვუპასუხებ, მასთან ვარ გასაჭირში; გამოვიხსნი და ვასახელებ.
ფსალმუნი 114
1. მიყვარს, რომ ისმენს უფალი ჩემს ხმას, ჩემს ვედრებას.
2. რომ მომაპყრო ყური და ჩემი დღენი მოვუხმობ მას.
ფსალმუნი 144
18. ახლოა უფალი ყველა მის მლოცველთან, ყოველთან, ვინც მას მოუხმობს ჭეშმარიტებით.
19. მის მოშიშთა სურვილს შეასრულებს და მათს ღაღადისს მოისმენს და უშველის მათ.
ფსალმუნი 146
9. საზრდოს აძლევს ცხოველებს, ყორნის ბახალებს, რომლებიც შესჩხავიან.
ესაია 58
9. მაშინ მოუხმობ და ხმას გაგცემს უფალი; შეჰღაღადებ და იტყვის: აქ ვარ! თუ შეწყვეტ ჩაგვრას, ცილისწამებას და ავსიტყვაობას;
ესაია 65
24. ისე მოხდება, რომ ვიდრე მომიხმობდნენ, ხმას გავცემ; ვიდრე ლაპარაკში იქნებიან, მოსმენილი მექნება უკვე.
იერემია 29
12. მომიხმობთ, მოხვალთ, შემევედრებით და მე მოგისმენთ თქვენ.
იერემია 33
3. დამიძახე და პასუხს გაგცემ და გამოგიცხადებ დიდსა და მიუწვდომელ რასმე, რაც აქამდე არ იცოდით.
მიქა 7
7. მე კი უფალს შევცქერი, ვესავ ჩემი ხსნის ღმერთს; შემიწყნარებს ჩემი ღმერთი.
2მაკაბელთა 2
10. როგორც მოსემ აღავლინა ლოცვა უფლისადმი და ჩამოვიდა ზეციდან ცეცხლი და შთანთქა მსხვერპლი, ასევე სოლომონმაც ილოცა და ცით მოვლენილმა ცეცხლმა გაანადგურა აღსავლენი მსხვერპლი.
მათე 7
7. ითხოვეთ და მოგეცემათ, ეძიეთ და იპოვით, დააკაკუნეთ და გაგეღებათ.
8. ვინაიდან ყოველი, ვინც ითხოვს - ღებულობს, ვინც ეძიებს - პოულობს და ვინც აკაკუნებს - გაეღება.
9. არის კი თქვენ შორის ისეთი კაცი, შვილმა პური სთხოვოს, მან კი ქვა მისცეს?
10. ანდა თევზი სთხოვოს და გველი მიაწოდოს?
11. მაშ, თუ თქვენ, ბოროტებმა, იცით კეთილ მისაცემელთა მიცემა თქვენი შვილებისთვის, მეტადრე თქვენი ზეციერი მამა მისცემს სიკეთეს იმას, ვინც სთხოვს.
ლუკა 1
13. ხოლო ანგელოზმა უთხრა მას: ნუ გეშინია, ზაქარია, ვინაიდან შესმენილ იქნა შენი ვედრება, და შენი ცოლი ელისაბედი გიშობს ძეს, და უწოდებ მას სახელად იოანეს.
ლუკა 11
10. რადგან ყველა მთხთვნელს მიეცემა, მძებნელი ჰპოვებს და ვინც აკაკუნებს, გაუღებენ.
იოანე 11
41. და მოაშორეს ლოდი; ხოლო იესომ ზეცად აღაპყრო თვალი და თქვა: მამაო, გმადლობ, რომ მისმინე.
საქმენი მოციქულთა 10
4 შეხედა მას შეშინებულმა და თქვა: “რა არის, უფალო?” მან უთხრა: “შენი ლოცვანი და მოწყალებანი ამაღლდა ღვთის წინაშე მოსახსენებლად.
საქმენი მოციქულთა 16
25. შუაღამისას პავლე და სილა ლოცულობდნენ და უგალობდნენ ღმერთს; დანარჩენი პატიმრები კი ყურს უგდებდნენ.
26. უცებ საშინლად იძრა მიწა, ისე, რომ საპყრობილე საძირკვლითურთ შეირყა, მყისვე გაიღო ყველა კარი და ბორკილები დასცვივდა ყველა პატიმარს.
თემაზე წერდნენ
აფთიაქარმა წამალი გაუმზადა გოგონას და რომ წავიდა, უცებ თავში შემოირტყა ხელი. თურმე წამალში, რომელიც მას გაატანა, შეცდომით შხამი გაურია. საკმარისი იყო, ავადმყოფს წამალი მიეღო, რომ სიცოცხლეს გამოესალმებოდა.
აფთიაქარი გარეთ გავარდა. აქეთ ეცა, იქით ეცა, მაგრამ გოგონა ვერსად ნახა. მერე ისევ შიგნით შევარდა. უცებ მუხლებზე დაეცა, ხელები მაღლა აღაპყრო და თქვა:
- ღმერთო! მიშველე, ნუ გამხდი ადამიანის მკვლელს.
გამწარებული აფთიაქარი ხელებს თავში იცემდა. ასეთ საშინელ განცდებში იყო, როდესაც აფთიაქში გოგონა შემობრუნდა. ის საცოდავად იცრემლებოდა.
- ძია, არ გამოწყრე, მივრბოდი, დავეცი და წამლიანი ბოთლი გამიტყდა.
აფთიაქარი ღმერთს მადლობდა ამ შემთხვევისთვის, რომ ღმერთმა უსმინა.
მიტროპოლიტი დავითი