Три взгляда на структуру человека

I. Три взгляда на структуру человека

A. У человека всего одна составляющая – материальная

 Психика, разум, духовность – все это функции тела.

 Следовательно, с разрушением материальной составляющей (смертью) человек

прекращает существование.

 Этой точки зрения придерживаются атеисты: они считают, что после смерти

ничего нет. (Неверующие нередко говорят: «Умру – закопают и черви съедят».)

 Только одну составляющую признают некоторые верующие люди, в частности,

Свидетели Иеговы, адвентисты и либеральные протестанты. По их мнению,

если происходит воскресение, то Бог заново создает человека, а между

смертью и воскресением человек просто перестает существовать.

Для обоснования этой точки зрения приводят следующие тексты Писания:

 Пс. 6:6 «…ибо в смерти нет памятования о Тебе: во гробе кто будет славить

Тебя?»

 Еккл. 9:5 «Живые знают, что умрут, а мертвые ничего не знают, и уже нет им

воздаяния, потому что и память о них предана забвению».

 Еккл. 9:10 «Все, что может рука твоя делать, по силам делай; потому что в

могиле, куда ты пойдешь, нет ни работы, ни размышления, ни знания, ни

мудрости».

 Псалмопевец в 6-м псалме говорит с точки зрения земного наблюдателя. Когда

люди смотрят на умершее тело, они понимают: труп, который лежит во гробе,

ничего не помнит и не славит Бога. Контекст говорит о том, что у псалмопевца

есть душа 5 ст.

 Соломон в книге Екклесиаст пишет о суетности жизни без Бога. У

неверующего человека действительно нет никакой надежды после смерти.

 Здесь говорится о памяти и разуме и способностях нашего физического тела,

но не о памяти и разуме вообще.

Однако многие другие тексты Писания говорят о жизни после смерти.

 В той же книге Екклесиаст 12:7 сказано: «И возвратится прах в землю, чем он и

был; а дух возвратится к Богу, Который дал его».

 Матф. 10:28 «И не бойтесь убивающих тело, души же не могущих убить».

 Откр. 6:9 «И когда Он снял пятую печать, я увидел под жертвенником души

убиенных за слово Божие и за свидетельство, которое они имели».

 Лазарь и богач. «Умер нищий и отнесен был Ангелами на лоно Авраамово.

Умер и богач, и похоронили его. 23 И в аде, будучи в муках, он поднял глаза

свои, увидел вдали Авраама и Лазаря на лоне его…» (Лук. 16:22-23).

 При убиении Стефана камнями Христос встречал его дух. Поэтому Стефан,

увидев Христа, молился такими словами: «Господи Иисусе! Приими дух мой»

(Деян. 7:59).

 Разбойнику Христос сказал: «Истинно говорю тебе: сегодня со Мною будешь в

раю» (Лук. 23:43; пер. Кассиана).

 О своей смерти апостол Павел писал: «…имею желание разрешиться и быть со

Христом, потому что это несравненно лучше; а оставаться во плоти нужнее для

вас» (Фил. 1:23-24).

B. У человека две составляющие: материальная и нематериальная

 Материальная (тело) и нематериальная (душа/дух)

 Большинство людей верят, что человек обладает не только телом, но и душой.

Например, ислам верит в существование души. Индуисты верят в

перевоплощение души (реикарнация).

 Насколько новая или старая эта точка зрения в христианстве? – Ее

придерживались Тертуллиан (нач. III в.), Августин (конец IV в.).

 В момент смерти материальная и нематериальная составляющие разделяются.

Тело остается на земле, а душа/дух идет к Богу.

 При воскресении происходит воссоединение души и тела.

C. У человека три составляющие: дух, душа и тело.

 Насколько новая или старая эта точка зрения в христианстве? – Ее

придерживались Климент Александрийский (нач. III в.), Григорий Нисский

(конец IV в.).

В рамках этой точки зрения функции трех составляющих обычно объясняются

следующим образом:

 Тело обеспечивает связь человека с физическим миром.

 Душа обеспечивает связь с другими людьми.

 Дух осуществляет связь с Богом.

 Душа – это разум, воля, чувства.

 Дух – это особая часть, которая способна общаться с Богом. Духу придают

такие свойства, как совесть и интуиция.

II. Можно ли примирить вторую и третью точки зрения?

Для нас огромная тайна – как функционирует наше физическое тело. Еще большей

тайной является духовная субстанция. Мы кое-что знаем о физическом теле, потому

что можем разрезать его, поместить под микроскоп или подвергнуть экспериментам.

Но мы не можем препарировать духовную составляющую, поэтому не удивительно,

что у нас останется много вопросов.

Итак, постараемся сформулировать нашу точку зрения на структуру человека.

A. Человек состоит из двух субстанций – материальной и нематериальной, – которые

могут отделяться друг от друга.

B. Дух и душа не могут отделяться друг от друга, то есть не существуют по

отдельности. Дух и душа – это два полюса духовной реальности, две функции или

две сферы одной субстанции.

C. В большинстве случаев слова «дух» и «душа» используются взаимозаменяемо, без

всякого различия. Потому что оба они отражают духовную реальность.

Душа Дух

1. Мышление Прит. 23:7 «каковы мысли в душе

его, таков и он».

Иов. 20:3 «дух разумения

моего».

2. Чувства

a. Страдание

Быт. 42:21 «мы видели страдание

души его».

Иов. 7:11 «в стеснении духа

моего; буду жаловаться в

горести души моей»

b. Возмущение Иоан. 12:27 «Душа Моя теперь

возмутилась»

Иоан. 13:21 «Сказав это,

Иисус возмутился духом»

c. Радость Пс. 34:9 «А моя душа будет

радоваться о Господе»

Лук. 10:21 «В тот час

возрадовался духом Иисус»

3. Воля Пс. 40:3 «Ты не отдашь его на

волю [нефеш] врагов его»

Исх. 35:21 «И приходили

все… которых располагал

дух».

4. Продолжает жить

после смерти

Откр. 6:9 «…я увидел под

жертвенником души убиенных за

слово Божие».

Евр. 12:23 «…[приступили] к

Судии всех Богу, и к духам

праведников, достигших

совершенства».

5. Смерть Выход души: Быт. 35:18 «И когда

выходила из нее душа, ибо она

умирала…»

Выход духа: Лук. 23:46 «И,

сие сказав, испустил дух».

6. Участвует в

общении с Богом

Лук. 1:46 «…величит душа Моя

Господа».

1 Кор. 14:14 «…дух мой…

молится…».

7. Осквернение

грехом

Мих. 6:7 «Разве дам Ему

первенца моего за преступление

2 Кор. 7:1 «Очистим себя от

всякой скверны плоти и

(Языческие философы

считали, что тело

греховно, а душа –

чиста.

В средние века

считали, что только

тело и душа

подвержены греху, а

дух свят. А как на

самом деле?)

мое и плод чрева моего – за грех

души моей?»

духа».

8. Применительно к

Богу

О Боге говорится, что у Него есть

душа: Прит. 6:16 «Вот шесть, что

ненавидит Господь, даже семь,

что мерзость душе Его».

О Боге говорится, что у Него

есть дух: Иов. 33:4 «Дух

Божий создал меня, и

дыхание Вседержителя дало

мне жизнь».

9. Применительно к

животным

О животных сказано, что они

имеют душу: Быт. 1:21 «И

сотворил Бог… всякую душу

животных пресмыкающихся».

И сказано, что они имеют

дух: Еккл. 3:21 «Кто знает:

дух сынов человеческих

восходит ли вверх, и дух

животных сходит ли вниз, в

землю».

Хотя, конечно, животные не

имеют человеческой души

или духа. Они не подлежат

искуплению или жизни

вечной.

10. Применительно к

неверующим

людям

Неверующие имеют не только душу, но и дух: Прит. 25:28 «Что

город разрушенный, без стен, то человек, не владеющий духом

своим».

Пс. 77:8 «…не быть подобными отцам их, роду упорному и

мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом

своим».

Иуд. 19 говорит не о человеческом духе, а о Духе Божьем: «Это

люди, отделяющие себя (от единства веры), душевные, не

имеющие духа».

11. Параллелизм

(употребление в

параллельных

конструкциях)

Лук. 1:46-47 «величит душа Моя Господа, 47 и возрадовался дух

Мой о Боге».

Иов.12:10 «В Его руке душа всего живущего и дух всякой

человеческой плоти».

Ис. 26:9 «Душею моею я стремился к Тебе ночью, и духом моим

я буду искать Тебя во внутренности моей с раннего утра».

Иов. 7:11 «буду говорить в стеснении духа моего; буду

жаловаться в горести души моей».

D. Иногда между ними проводится различие. Это позволяет предположить, что

духовная составляющая человека содержит две разные сферы. Эти четыре текста

указывают на то, что душа – это сфера нематериальной субстанции, которая

поддерживет общение с окружающим миром. Дух – это сфера той же

нематериальной субстанции, которая поддерживает общение с Богом.

 Сравнивая наше теперешнее тело и прославленное тело, которое мы

получим на небесах, Павел пишет (1 Кор. 15:44): «Сеется тело душевное,

восстает тело духовное. Есть тело душевное, есть тело и духовное».

Возможно, здесь сохраняется уничижительное значение слова «душа»

(нефеш как труп?). Первое тело имеет склонность к старению и распаду.

Второе тело не будет нести следов смерти.

 1 Кор. 2:14–3:4 – люди делятся на «душевных», «плотских» и «духовных»

Дух и душа здесь разделяются по сферам: душа = общение с людьми, а дух

= общение с Богом. Душевные называются.

 Евр. 4:12 «Ибо слово Божие живо и действенно и острее всякого меча

обоюдоострого: оно проникает до разделения души и духа, составов и

мозгов»

 1 Фес. 5:23 «Сам же Бог мира да освятит вас во всей полноте, и ваш дух и

душа и тело во всей целости да сохранится без порока в пришествие

Господа нашего Иисуса Христа». Это единственный текст, где названы дух,

@душа и тело как 3 компонента.

III. Применение

 Благодарить Бога за то, как Он нас устроил

 Заботиться о физическом теле:

o Соблюдать режим отдыха и работы

o Заниматься физкультурой

o Проверяться у врачей.

o Одна сестра Ева Ивановна сидела перед кабинетом врача. Когда ее другая

сестра спросила: «Что ты тут делаешь?» – она ответила: «О тебе забочусь:

чтобы тебе потом не надо было за мной ухаживать!» 

 Помнить, что душа больше тела.

o Значит, мы не имеем права комплексовать из-за того, какое у нас тело.

Потому что это значило бы, что мы поставили тело выше души.

o Мы не должны оценивать себя по тому, как мы выглядим. «…Человек

смотрит на лице, а Господь смотрит на сердце» (1 Цар. 16:7).

 Как заботиться о нематериальной составляющей?

o Насыщать ее общением с Богом. «Жаждет душа моя к Богу крепкому и

живому». «Закон Господа совершен, укрепляет душу».

o Превозмогать страх перед смертью. «Не бойтесь убивающих тело, души же

не могущих убить».

o Остерегаться оккультизма, астрологии и т. п.

 Душа и тело взаимосвязаны. Физическое состояние влияет на психику, а душевное

состояние – на тело. «Когда я молчал, обветшали кости мои от вседневного

стенания моего» (Пс. 31:3).

 Поскольку душа и дух – это два полюса одной субстанции, то нельзя строго

разделять душевные и духовные болезни. Отношения с Богом влияют на психику.

1.3.23. ადამიანის შემადგენელთა შესახებ თვალსაზრისების ანალიზი

I. ადამიანის აგებულების (სტრუქტურის) შესახებ ამქვეყნად არსებობს 3 შეხედულება:

ა. ადამიანს მხოლოდ ერთი შემადგენელი აქვს – მატერიალური

 ფსიქიკა, აზროვნება, სულიერება – ყოველივე ეს სხეულის ფუნქციებია

 შესაბამისად, მატერიალური შემადგენელის დარღვევით (სიკვდილით) ადამიანი წყვეტს არსებობას

ამ თვალსაზრისზე დგანან ათეისტები: ისინი თვლიან, რომ სიკვდილის შემდეგ არაფერი არ არის. (ურწმუნოები ხშირად ამბობენ: «მოვკვდები – დამმარხავენ და ჭიები შემჭამენ».)

 მხოლოდ ერთ შემადგენელს აღიარებენ ზოგი მორწმუნეები, კერძოდ, იეღოვას მოწმეები, ადვენტისტები და ლიბერალი ქრისტიანები. მათი აზრით, აღდგომისას, ღმერთი ახლიდან ქმნის კაცს, ხოლო სიკვდილსა და აღდგომას შორის კაცი უბრალოდ წყვეტს არსებობას.

ამ თვალსაზრისის გასამყარებლად მოჰყავთ წერილიდან შემდეგი ადგილები:

 ფს. 6:6 «რადგან არ არის შენი გახსენება სიკვდილში; ვიღა შეგასხამს ქვესკნელიდან ქება-დიდებას?»

 ეკლ. 9:5 «რადგან ცოცხალმა იცის, რომ მოკვდება; მკვდრებმა კი არაფერი იციან და აღარც საზღაური მიეზღვებათ, რადგან მათი ხსოვნა დავიწყებას მიეცა.».

 ეკლ. 9:10 «რისი კეთების ძალაც შესწევს შენს ხელებს, აკეთე; რადგან არც საქმე, არც საფიქრალი, ცოდნა, ან სიბრძნე არ გაგყვება შავეთში, სადაც მიდიხარ.».

 მეფსალმუნე მე-6 ფსალმუნში ლაპარაკობს მიწიერი მეთვალყურის თვალთახედვიდან. როცა ადამიანები ხედავენ გარდაცვლილის სხეულს, ისინი ხვდებიან: გვამს, რომელიც განისვენებს სასახლეში,

არაფერი ახსოვს და არ ადიდიდებს ღმერთს. კონტექსტი გვეუბნება, რომ მეფსალმუნე საუბრობს სამშვინველზე.

 სოლომონი ეკლესიასტეს წიგნში წერს ღმერთის გარეშე ცხოვრების ამაოებაზე. ურწმუნო ადამიანს მართლაც არა აქვს არავითარი იმედი სიკვდილის შემდეგ.

 აქ საუბარია არა ჩვენს მეხსიერებასა და აზროვნებაზე, არამედ ფიზიკური სხეულის შესაძლებლობებზე, თუმცა წერილის ბევრი სხვა ტექსტები ლაპარაკობს სიკვდილის შემდგომ ცხოვრებაზე.

 იმავე ეკლესიასტეს წიგნში 12:7 ნათქვამია: «მიიქცეოდეს მტვერი მიწად, როგორც იყო და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა.».

 მათ. 10:28 «ნუ გეშინიათ მათი, რომელნიც ჰკლავენ ხორცს, მაგრამ არ შეუძლიათ სულის მოკვლა; არამედ უფრო გეშინოდეთ იმისა, ვისაც შეუძლია სულიცა და ხორციც წარწყმიდოს გეენას.».

 გმცხ. 6:9 «და როცა ახსნა მეხუთე ბეჭედი, საკურთხევლის ქვეშ ვიხილე მათი სულები, ვინც მოკლულ იქნენ ღვთის სიტყვისა და მოწმობისთვის, რომელიც ჰქონდათ.».

 ლუკ.16:22-23 «მოკვდა გლახაკი და აბრაამის წიაღში აიტაცეს ანგელოზებმა. მოკვდა მდიდარიც და დამარხეს.

23. ჯოჯოხეთში, წამებულმა, აღაპყრო თვალნი და იხილა შორს აბრაამი და ლაზარე მის წიაღში.»

 სტეფანეს ქვით ჩაქოლვისას ქრისტე შეხვდა მის სულს. ამიტომაც სტეფანემ, ქრისტეს ხილვისას, შეღაღადა ასეთი სიტყვებით: «უფალო იესო, მიიბარე ჩემი სული.» (საქ. 7:59).

 ავაზაკს ქრისტემ უთხრა: «ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: დღესვე ჩემთან ერთად იქნები სამოთხეში.» (ლუკ. 23:43).

 თავის სიკვდილზე მოციქული პავლე წერდა: «ერთიც მიზიდავს და მეორეც: გული მითქვამს, რომ გასვლა და ქრისტესთან ყოფნა ათასწილ უმჯობესია.

24. ხორციელად ყოფნა კი უფრო საჭიროა თქვენთვის.» (ფლპ. 1:23-24).

ბ. ადამიანს 2 შემადგენელი აქვს: მატერიალური და არამატერიალური

 მატერიალური (სხეული) და არამატერიალური (სამშვინველი/სული)

 ადამიანების უმრავლესობას სწამს, რომ კაცს გააჩნია არა მხოლოდ სხეული, ასევე სამშვინველიც.

მაგალითად, ისლამში სწამთ სამშვინველის არსებობის. ინდუისტებს სწამთ სულის ხელახლა დაბადება (გარდასხეულება, რეინკარნაცია).

 რამდენად ახალია ან ძველია ეს თვალსაზრისი ქრისტიანობაში? – მას მხარს უჭერდა ტერტულიანე (III ს. დასაწყისი), ავგუსტინე (IV ს. ბოლო).

 სიკვდილის მომენტში მატერიალური და არამატერიალური განიყოფებიან.

სხეული რჩება მიწაზე, ხოლო სამშვინველი/სული მიდის ღმერთთან.

 აღდგომისას ხდება სამშვინველის და სხეულის შეერთება.

დ. ადამიანს აქვს სამი შემადგენელი: სული, სამშვინველი და სხეული.

 რამდენად ახალია ან ძველია ეს თვალსაზრისი ქრისტიანობაში? – მას მხარს უჭერდა კლიმენტ ალექსანდრიელი (III ს. დასაწყისი), გრიგოლ ნისელი

(IV ს. ბოლო).

ამ თვალსაზრისის ჩარჩოებში 3 შემადგენლის ფუნქციები ჩვეულებრივ აიხსნება შემდეგნაირად:

 სხეული უზრუნველყოფს ადამიანის კავშირს ფიზიკურ სამყაროსთან.

 სამშვინველი უზრუნველყოფს კავშირს სხვა ადამიანებთან.

 სული უზრუნველყოფს კავშირს ღმერთთან.

 სამშვინველი – ესაა აზროვნება, ნება, გრძნობა.

 სული არის განსაკუთრებული ნაწილი, რომელსაც შეუძლია ღმერთთან ურთიერთობა. სულს განაკუთვნებენ ისეთ თვისებებს, როგორიცაა სინდისი და ინტუიცია.

II. შესაძლებელია თუ არა მორიგდნენ მეორე და მესამე თვალსაზრისები?

ჩვენთვის უდიდესი საიდუმლოებაა თუ როგორ ფუნქციონირებს ჩვენივე ფიზიკური სხეული. უფრო დიდ საიდუმლოს წარმოადგენს სულიერი სუბსტანცია. ჩვენ რაღაც გაგვეგება ფიზიკურ სხეულზე, იმიტომ რომ შეგვიძლია მისი ჭრა, მოთავსება მიკროსკოპის ქვეშ ან ექსპერიმენტების ჩატარება. მაგრამ ჩვენ ვერაფერს ვუხერხებთ სულიერ შემადგენელს, ამიტომ არცაა გასაკვირი,

რომ გვრჩება უამრავი კითხვა.

შევეცდებით ჩამოვაყალიბოთ ჩვენი თვალსაზრისი ადამიანის სტრუქტურაზე.

ა. ადამიანი შედგება 2 სუბსტანციისგან – მატერიალურისა და არამატერიალურისგან, – რომელთაც შეუძლიათ ერთმანეთიგან განცალკევება.

ბ. სულსა და სამშვინველს არ შეუძლიათ ერთმანეთისგან განცალკევება, ანუ არ არსებობენ განცალკევებულად. სული და სამშვინველი სულიერი რეალობის 2 პოლუსია – 1 სუბსტანციის 2 ფუნქცია ან 2 სფეროა.

გ. ხშირ შემთხვევებში სიტყვები «სული» და «სამშვინველი» გამოიყენება ურთიერთმონაცვლეობით ყოველგვარი განსხვავების გარეშე. იმიტომ რომ ორივენი გამოხატავენ სულიერ რეალობას.

_____________________________

1. აზროვნება

სამშვინველი: იგავ. 23:7 «რადგან როგორც იქცევა, ისე არ ფიქრობს; ჭამე და სვიო, გეუბნება, მაგრამ შენთან არ არის მისი გული.».

სული: იობ. 20:3 «ჩემი გონიერების სული მათქმევინებს პასუხს:».

2. გრძნობები

ა. განსაცდელი

სამშვინველი: დაბ. 42:21 «ვხედავდით მის ტანჯვას».

სული: იობ. 7:11 «ვილაპარაკებ სულშეჭირვებული, ვიღაღადებ სიცოცხლეგამწარებული.»

ბ. აღელვება

სამშვინველი:ინ. 12:27 «აწ შეძრწუნდა ჩემი სული»

სული: ინ. 13:21 «მის თქმის შემდეგ სულით აღელდა იესო»

გ. სიხარული

სამშვინველი: ფს. 34:9 «გაიხარებს უფლით ჩემი სული»

სული: ლუკ. 10:21 «მაშინ გაიხარა იესომ სულით»

3. ნება

სამშვინველი: ფს. 40:3 «არ ჩააგდებს მისი მტრების ხელთ, მათი სურვილისამებრ [нефеш (на волю врагов)].»

სული: გამ. 35:21 «მივიდა ყველა, ვისაც გული ეწეოდა და ვისაც სული აღეძრა,».

4. აგრძელებენ სიცოცხლეს სიკვდილის შემდეგ

სამშვინველი: გმცხ. 6:9 «დავინახე სამსხვერპლოს ქვეშ ღვთის სიტყვისა და იმ მოწმობისთვის მოკლულთა სულები».

სული: ებრ. 12:23 «…[მიადექით] სრულქმნილებას ზიარებულ მართალთა სულებს».

5. სიკვდილი

სამშვინველის გამოსვლა: დაბ. 35:18 «სულის ამოხდომისას, როცა კვდებოდა»

სულის ამოსვლა: ლუკ. 23:46 «ეს თქვა და სული განუტევა».

6. მონაწილეობა ღმერთთან ურთიერთობაში

სამშვინველი: ლუკ. 1:46 «ადიდებს სული ჩემი უფალს».

სული: 1 კორ. 14:14 «ჩემი სული ლოცულობს».

7. შებილწვა ცოდვისგან

სამშვინველი: მიქ. 6:7 «ჩემი სულის შეცოდებისათვის»

სული: 2 კორ. 7:1 «განვიწმიდოთ ხორცისა და სულის ყოველგვარი სიბილწისგან»

8. ღმერთთან მიმართებაში

ღმერთზე ნათქვამია, რომ აქვს სამშვინველი: იგავ.6:16 «შვიდი რამ, რაც სისაძაგლეა მისი სულისთვის».

ღმერთზე ნათქვამია, რომ აქვს სული: იობ.33:4 «ღვთის სულმა შემქმნა მე და ყოვლადძლიერის სუნთქვამ მომანიჭა სიცოცხლე.».

9. ცხოველებთან მიმართებში

ცხოველებზე ნათქვამია, რომ აქვთ სამშვინველი: დაბ. 1:21 «შექმნა ღმერთმა... ყოველი სულდგმული».

ნათქვამია ისიც, რომ აქვთ სული: ეკლ. 3:21 «რომელი იტყვის, რომ კაცთა სული ზევით მიილტვის, ხოლო პირუტყვის ქვევით ჩადის, ქვესკნელისკენ?».

თუმცა, რა თქმა უნდა, ცხოველებს არ გააჩნიათ ადამიანური სამშვინველი და სული. ისინი არ ექვემდებარებიან ხსნას ან საუკუნო სიცოცხლეს.

10. ურწმუნო ადამიანებთან მიმართებაში

ურწმუნოებს აქვთ როგორც სამშვინველი, ასევე სულიც: იგავ. 25:28 «უგალავნო დანგრეული ქალაქია კაცი, რომელიც თავის სულს ვერ იოკებს.».

ფს. 77:8 «არ დაემსგავსონ თავიანთ მამებს, გულარძნილსა და ურჩ თაობას, თაობას, რომელმაც არ მოამზადა გული თავისი და არ უერთგულა ღმერთს სულით.».

იუდ. 1:19 «ესენი არიან განხეთქილების მიზეზნი, მშვინვიერნი, სულის არმქონენი.».

11. პარალელიზმი

(გამოყენება პარალელურ კონსტრუქციებში)

ლუკ. 1:46-47 «თქვა მარიამმა: "ადიდებს სული ჩემი უფალს, 47 გაიხარა ჩემმა სულმა ღმერთის, ჩემი მაცხოვრის გამო.».

იობ.12:10 «ვის ხელშიც არის ყოველი სულდგმულის სამშვინველი და მთელი კაცთა მოდგმის სული».

ეს. 26:9 «ჩემი სამშვინველი გნატრობდა ღამღამობით, ჩემი სული გეძებდა ჩემს გულში დილით».

იობ. 7:11 «ვილაპარაკებ სულშეჭირვებული, ვიღაღადებ სიცოცხლეგამწარებული.».

ზოგჯერ მათ შორის აკეთებენ განსხვავებას. ეს გვავარაუდებინებს, რომ ადამიანის სულიერი შემადგენელი შეიცავს ორ სხვადასხვა სფეროს. მოყვანილი ოთხი ტექსტი მიანიშნებს იმაზე, რომ სამშვინველი არის არამატერიალური სფეროს სუბსტანცია, რომელიც ეხმარება გარე სამყაროსთან ურთიერთობას. სული არის იმავე არამატერიალური სფეროს სუბსტანცია, რომელიც ეხმარება ღმერთთან ურთიერთობას.

 ადარებს რა ჩვენს ახლანდელ სხეულს და განდიდებულ სხეულს, რომელსაც მივიღებთ ზეცაში, პავლე წერს (1კორ. 15:44): «ითესება მშვინვიერი სხეული და აღდგება სულიერი სხეული. არის მშვინვიერი სხეული და არის სულიერი სხეული.».

შესაძლოა, აქაა შემონახული დამცირებული მნიშვნელობა სიტყვისა «სამშვინველი»

(нефеш როგორც გვამი?). პირველ სხეულს აქვს მიდრეკილება დაბერებისკენ და დაშლისკენ.

მეორე სხეულს კი არ ექნება სიკვდილის არანაირი ნიშანი.

 1კორ. 2:14–3:4 – ადამიანები იყოფიან «მშვინვიერებად», «ხორციელებად» და «სულიერებად».

სული და სამშვინველი აქ იყოფა სფეროებად: სამშვინველი = ურთიერთობა ადამიანებთან, ხოლო სული = ღმერთთან ურთიერთობას.

 ებრ. 4:12 «ვინაიდან ღვთის სიტყვა არის ცოცხალი, მოქმედი და ყოველგვარ ორლესულ მახვილზე უფრო ბასრი, და აღწევს სამშვინველისა და სულის, სახსართა და ტვინთა გაყოფამდე, და განსჯის გულის ზრახვებსა და აზრებს.»

 1თეს. 5:23 «თავად მშვიდობის ღმერთმა კი წმიდაგყოთ სრულად და მთლიანად, რათა თქვენი სული, სამშვინველი და სხეული დაცულ იქნეს უბიწოდ ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მოსვლისთვის.».

ეს ერთადერთი ტექსტია, სადაც დასახელებულია სული, სამშვინველი და სხეული როგორც 3 კომპონენტი.

III. გამოყენება

 მადლი შევწიროთ ღმერთს იმისთვის, როგორც მან შეგვანივთა

 ვიზრუნოთ ფიზიკურ სხეულზე:

o დავიცვათ დასვენებისა და მუშაობის რეჟიმი

o ვავარჯიშოთ სხეული

o საჭიროების შემთხვევაში მივმართოთ ექიმს

 გვახსოვდეს რომ სული სხეულზე დიდია

o არ უნდა დავკომპლექსდეთ თუ როგორი სხეული გვაქვს, რადგან ეს ნიშნავს, რომ სხეული დავაყენეთ სულზე მაღლა

o არ უნდა შევაფასოთ თავი იმის მიხედვით თუ როგორ გამოვიყურებით. «კაცი მხოლოდ გარეგნობას ხედავს, ხოლო უფალი გულს უყურებს» (1მფ. 16:7).

 როგორ ვიზრუნოთ არამატერიალურ შემადგენელზე?

o სწყუროდეს სულს ცოცხალ ღმერთთან ურთიერთობა. უფლის რჯული სრულყოფილია და განამტკიცებს სულს.

o ნუ შეგვეშინდება სიკვდილის.

o მოვერიდოთ ოკულტიზმს, ასტროლოგიას და სხვ.

 სამშვინველი და სხეული ურთიერთთანაა დაკავშირებული. ფიზიკური მდგომარეობა ზემოქმედებს ფსიქიკაზე, ხოლო სულიერი სხეულზე. «როდესაც ვდუმდი ჩემს ცოდვაზე, ძვლები გამიცვითა ყოველდღიურმა გოდებამ.» (ფს. 31:3).

 რამდენადაც სამშვინველი და სული ორი პოლუსია ერთი სუბსტანციისა, არ შეიძლება მკაცრად გავმიჯნოთ მშვინვიერი და სულიერი ავადმყოფობანი. ღმერთის მიმართ დამოკიდებულება ზეგავლენას ახდენს ფსიქიკაზე.

 

__თემაში ნახსენებ ინტუიციის შესახებ წერდნენ__

***

ინტუიცია ერთგვარი "შინაგანი გრძნობაა", როგორც მას უწოდებს შელინგი; ეს იგივე "სინოპტიკური აღქმაა", რომლითაც პლატონის მიხედვით, სული სწვდება და იმეცნებს საგანთა სიმრავლის მიღმა მდგარ იდეას.

__ბაჩანა ბრეგვაძე__