1.7.11 Сон
Быт.2,21; 15,12; 31,40; 1цар.26,11.12; 2цар.4,5 Есф.6,1 Иов.4,12-14; 14,12; 33,15.16 Пс.3,6; 4,8; 75,6; 77,65; 101,7; 126,2; 131,3-5 Пр.3,21-24; 4,16; 6,4.9.10.22; 10,5; 20,13 Екк.5,12; 6,16 Ис.29,10 Иер.31,26; 51,39.57 Дан.2,1; 8,18 Ион.1,6 Матф.1,24; 25,5; 26,35.46 Ин.11,13 Рим.13,11; 2Кор.6,5; 11,27; 1Фес.5,6
1.7.11 ძილის შესახებ
ძილი, რული, ძილქუში - სიმშვიდისა და დასვენების მდგომარეობა სრული ან ნაწილობრივი უცნობლობით
---
ღმერთისგან:
- ადამს მოჰგვარა დედაკაცის შექმნისას დაბ.2,21
- წინასწარმეტყველების მისაღებად დაბ.15,12 იობ.4,12-14 დან.8,18 მათ.1,24
- სიბრძნის ჩასაგონებლად იობ.33,15.16
- უფლისმიერ ძილით მოცვა 1მფ.26,11
- რისხვა უკეთურებზე ფს.75,6
- ცრუ წინასწარმეტყველებზე ეს.29,10
---
სასარგებლოა...
- შუადღის ძილი 2მფ.4,5
- როცა ღმერთი გვანიჭებს ფს.3,6; 126,2
- როცა კაცი მინდობილია უფალს ფს.4,8
- რადგან ძილში გვმფარველობს იგავ.6,22
- როდესაც მივყვებით სიბრძნეს იგავ.3,21-24
- ღირსეული შრომის შემდეგ ეკლ.5,12
- სასიამოვნო სიზმრის შემდეგ გამოღვიძება იერ.31,26
---
უძილობის აღთქმა ვიდრე აღასრულებდა თავის მოვალეობას ფს.131,3-5
---
გადატანითი მნიშვნელობით, როცა საუბარია...
- ღმერთის გადმოხედვა უკეთურებაზე ფს.77,65
- სიზარმაცეზე იგავ.6,4.9
- საუკუნო დაღუპვაზე იერ.51,39.57
- სულიერ მოშვებულობაზე მათ.25,5
- სიკვდილზე იობ.14,12 იოან.11,13
- სულიერი გამოღვიძება რომ.13,11
- სულიერ განუახლებლობაზე 1თეს.5,6
---
ძილის სიყვარული აღარიბებს იგავ.20,13
---
განისჯება ძილი...
- საშრომის ჟამს იგავ.6,9.10; 10,5
- ხიფათის ჟამს იონ.1,6 მათ.26,45.46
---
უძილობა, ძილის გაკრთომა, გატყდომა...
- სიცხისგან ან სიცივისგან დაბ.31,40
- ტანჯვისგან ფს.101,7; 2კორ.6,5; 11,27
- უკეთურებს სიავის ჩასადენად იგავ.4,16
- სიბრძნის შესაცნობად ეკლ.8,16
- საზრუნავისგან დან.2,1
- ღმერთისგან ესთ.6,1
__თემაზე წერდნენ__
***
ის, რომ ღვთის მიერ ადამისთვის მოგვრილი ძილი უბრალო და ჩვეულებრივი არ იყო, არამედ შთაგონებითი და ექსტაზური (ბერძ. “ექსტასის”, ებრ. “ტარდემა”), ამაზე მეტყველებს როგორც კონტექსტი, ასევე ამ სიტყვის ბიბლიური გამოყენება (დაბ.15,12; 1მეფ. 26,12).
__შესაქმის განმარტება 2004 დ. თინიკაშვილის რედაქციით__
***
ადამის ძილი არ იყო ჩვეულებრივი და მხოლოდ ტკივილისადმი
უგრძნობელობით არ ხასიათდებოდა. მძინარე ადამის სულში მიმდინარეობდა
ხილვები, მსგავსად იმ ხილვებისა, რომლებიც წინასწარმეტყველებს და მოციქულებს
ჰქონდათ, როდესაც ისინი აღტაცებულ მდგომარეობაში იმყოფებოდნენ სულიწმინდის
მიერ და როცა არ შეეძლოთ იმის გაცნობიერება, სხეულში იმყოფებოდნენ ამ დროს თუ
სხეულს გარეთ. ადამიც სწორედ ამგვარად იქნა შეყვანილი ღვთის მიერ ექსტაზურ
მდგომარეობაში, რომლის დროსაც იგი ნათლად ხედავდა იმას, რასაც აღასრულებდა
ღმერთი და კარგად ესმოდა ამ ყველაფრის მნიშვნელობა.
__ეპისკოპოსი ბესარიონი__
-----------------------
მიქელანჯელო ბოუნაროტის ნახატი